Seizoen 17, aflevering 9: ‘het einde in zicht’

Deze laatste aflevering wil ik toch wel bizar noemen. Nadat Diederik, zoals verwacht nadat vorige week duidelijk werd gemaakt dat hij de Mol nooit kon zijn, af was gevallen wisselde iedereen van hoofdverdachte. Ik heb in al die jaren Wie Is De Mol? nog nooit gezien dat iedereen aan het eind switchte. Al is het natuurlijk niet gek dat het gebeurde. Sanne verdacht Thomas al langer half en begon Jochem te vertrouwen. Jochems hoofdverdachte was weg en moest dus wel wisselen. En Art had tegen Thomas gezegd dat het voor de aflevering wel leuk zou zijn als hij dan ook even zou wisselen zodat iedereen een andere verdachte had. Eigenlijk best logisch dus.

Jochem?

De opdrachten die de laatste afvaller Diederik heeft gemist waren wel op zijn lijf geschreven. De opdrachten gingen over logica, puzzelen en hoofdrekenen. In de eerste opdracht moesten de straatnamen en inwoners van spookstad Moltown op de juiste plaats opgehangen worden. Logisch nadenken werd al snel onlogisch door elkaar rennen zonder overleg. Als kijker was het jammer dat je er weinig van kon volgen, al kwam dat vooral omdat de kandidaten er ook weinig van begrepen. Het was weer eens puur chaos. De inrichting van de huisjes zal vast geen deel was van het spel zijn geweest, maar Jochem en Thomas gingen daar meer op af dan van de aanwijzingen op de kaartjes. Daar werd Sanne wel door genaaid. Op een gegeven moment werd het “Ik vind gewoon dat deze daar moet.”. Het eindresultaat was een schamele 150 euro, en dat wilde Art ze graag laten weten. Drop Dead Art, dachten de kandidaten. 

Sanne?

Na de jaarlijkse “Jullie hadden meer dan 4x zoveel geld kunnen hebben, sukkels” van Art, mocht de pot nog verdubbeld worden. Maar alleen als de winnaar van de opdracht ook de winnaar van het spel was. Of zoals Thomas zei: “Als je een opdracht wil winnen, is het deze wel. Deze opdracht moest ik winnen.” Als Mol is deze opdracht winnen wel erg handig ja. Ik denk zelf trouwens dat de Mol bij deze opdracht geen voorkennis heeft gekregen. Anders had de Mol wel sneller gepuzzeld. Hoe dan ook, als Jochem de Mol is, had hij echt wel beter zijn best moeten doen. 

Thomas?

Sanne en Thomas waren wel goed fanatiek bezig. En dankzij de Diederik in Sanne (he bah) won Sanne de opdracht. Aangezien Thomas de Mol is, wint ze volgende week 24320 euro. Toch wel een hele mooie pot voor een enorm mooi seizoen. Verder werd de aflevering goed opgevuld met terugblikken, beelden van vorige opdrachten en alles om de tijd maar te rekken. Want dat was natuurlijk ook de reden dat de executie werd uitgesteld. Anders hadden we nog 5 minuten dronebeelden moeten zien.

De laatste 10 minuten werden opgevuld met de monologen van Art Rooijakkers. De kandidaten konden goed hun pokerface houden toen Art verteld op wie iedereen zat. Memorabele nietszeggende uitspraken van Art waren: "Maar was dat opzet, of toch geklungel, van een man die dacht de hoofdrol te spelen in zijn eigen actiefilm om er achter te komen dat hij meer geschikt is voor comedy."en "Net nu kies jij ervoor om je gevoel te volgen." Dat laatste werd zo uitgesproken dat Jochem waarschijnlijk nooit zal winnen. De twijfel werd nog even aangewakkerd. Het einde was dus in zicht, maar ziet u volgende week. Ik ben benieuwd naar alle acties van Thomas! Of een ander natuurlijk.

Of toch Art?

Seizoen 17, aflevering 8: ‘raam taal’

Art begon zoals gebruikelijk met een mooie tekst voor een mooie achtergrond. Hij benadrukte dat afvallen vlak voor de finale een miserabel lot is. Datzelfde kun je zeggen van niet eens laten zien wie er afvalt. Opeens was deze aflevering afgelopen. Dat terwijl Art nog vlak voor de laatste opdracht zei “Nog even en ze zijn bekend: de drie finalisten”. Laat maar, moeten de programmamakers hebben gedacht, we doen het een keer compleet andersom. Wat mij betreft nergens voor nodig. Gelukkig kunnen ze het zich met drie mooie opdrachten permitteren. 

De eerste opdracht was absoluut onmogelijk. 26 letters goed hangen in 20 minuten. Zonder communicatie, zonder een idee waar je begint. Volgens mij duurde het ook minuten voor je een paar paaltjes verder was. En dan had ook iedereen nog een ander idee waar ze moesten beginnen. Sanne dacht bijvoorbeeld in cirkels en Thomas en Diederik vonden allebei het andere eind van de reeks waar de Z moest komen. Ik moet zeggen dat alleen Diederik het echt slim aanpakte door overal letters op de weg te schrijven. 

Het grootste raadsel is toch wel de Z. Waar Sanne, met een eigen reeks K tot Q en Jochem en Diederik aan het eind van de keten redelijk bezig waren, zag je 10 keer zo vaak beelden van drones dan beelden met Thomas. Wat heeft hij gedaan? Anyway, Thomas begon bij de Z en plaatste die bij het laatste paaltje. Later vond Jochem de Z opeens halverwege, waarna die hem goed kon hangen aan het eind op de plek die Diederik al had gemarkeerd. Vreemd.

Het zal niet de eerste keer zijn dat de Mol een M achterlaat.

De volgende opdracht heeft de groep geen windeieren gelegd. In vergelijking met het fietsen hadden ze zeeën van tijd om alle gezegdes uit te beelden. Het leek wel of iedereen zijn beste beentje voor zette. De kandidaten konden goed hun ei kwijt dankzij de enorme verzameling antiek en de bijbehorende grappige poses en gezichtsuitdrukkingen. In duo’s en met zoveel te gebruiken materiaal is het voor de Mol ook moeilijk om de ander in de maling te nemen. Nood breekt wet, moet Thomas dan ook gedacht hebben toen hij een foto kwijt liet raken. Tijdens het raden, lieten vooral Diederik en Sanne zich van hun beste kant zien. 17 van de 19 goed, daar kunnen andere groepen kandidaten nog een puntje aan zuigen. PS: voor deze alinea had ik graag alles uitgebeeld, maar mijn polaroid camera was weggewaaid.

Tijd voor Het Gesprek tussen Jochem en Sanne. Daarom is het zo slim voor kandidaten om af en toe informatie uit te wisselen met andere kandidaten en uit je filterbubbel te komen. Jochem was in de veronderstelling dat iedereen op Diederik zit, terwijl zijn soort langzaam uitsterft. Sanne, die vol op Jochem zit, was erg verbaasd toen Jochem haar probeerde te overtuigen informatie over Diederik te delen. 

Complete verwarring. Heerlijk.

Na de opdracht van de spreekwoorden spraken ze elkaar weer. Als ze allebei niet de Mol zijn, is het inderdaad onmogelijk dat Diederik de Mol is. Dan moet het wel Thomas zijn, besluiten ze, al vertrouwen ze elkaar nauwelijks. Sanne blijft Jochem verdenken en ik denk dat Jochem het meest heeft gewonnen aan dit gesprek. Dit gesprek zou er wel eens voor kunnen zorgen dat Jochem de winnaar van dit jaar wordt, als Thomas inderdaad de Mol is. 

Over de laatste opdracht kun je vrij weinig zeggen, alleen dat het een fantastisch en zenuwslopend spel was. Sanne en Thomas waren misschien iets te gretig in het begin en werden daarom gevonden. Jochem en Diederik bleven heel slim erg lang wachten, misschien zaten ze er wel een paar uur. Wie weet. Gelukkig knippen ze dat allemaal weg in de montage. Jochem zag het uiteindelijk goed, pakte de vrijstelling en daardoor zou ‘Diederik groen’ wel eens kunnen veranderen in ‘Diederik rood’ bij de komende executie.

Diederik rood ja, want deze volledige aflevering stond in het teken van het elimineren van Diederik als verdachte. Hij kan de Mol niet zijn en zal dus waarschijnlijk afvallen. Waarom zouden ze de executie dan niet uitzenden? Je zou denken dat je door de uitslag die komt veel wijzer wordt over wie de Mol is, maar er komt daarna toch nog een aflevering, dat maakt niets uit. Al betekent het wel dat er nu in ieder geval wel iets zal gebeuren in de meestal nietszeggende finaleaflevering. Het is om af te sluiten erg opvallend dat iedereen nog lijkt te spreiden bij de test. Ik ben allang niet meer aan het spreiden, Thomas is gewoon de Mol! 

Seizoen 17, aflevering 7: ‘verblinden’

Verblinden. Dat gaat vast over de kandidaten, want het lijkt wel of niemand echt op Thomas zit als verdachte. Misschien gaat het wel over het licht aan het einde van mijn Thomas-tunnel die mij verblindt. Maar laten we niet op de feiten (of alternatieve feiten) vooruit lopen en goed kijken wat er deze aflevering is gebeurd.

Nadat het penningmeesterschap alweer, ze maken er naar mijn mening een veel te groot punt van, van eigenaar is gewisseld, komen de kandidaten aan in een prachtig lavasteenlandschap. Art zou Art niet zijn als hij eerst even gaat Mollen. Hij vertelt de groep net iets te weinig waardoor de helft van de opdracht al voorbij is, voor ze eindelijk door hebben wat er aan de hand is. Iedereen hoort maar één persoon en spreekt maar tegen één persoon. Heerlijke televisie, maar niet zo goed voor de pot.

Met de informatie die ze hadden, was het niet gek dat het chaos werd en bleef. De Mol zal zich wel stuk hebben gelachen. Zo kwamen we er al snel achter dat Jochem shoarma en spareribs onder zijn bed had liggen, maar een heleboel vragen bleven helaas onbeantwoord. Met welk dier zou Imanuelle zich kunnen identificeren? Nou niet met de Mol denk ik. Wat is de guilty pleasure van Thomas? Een groep kandidaten naaien. Wat is het favoriete stripfiguur van Sanne? Ik reken moppersmurf goed. Waar heeft Sanne spijt van in het leven? Ik zou zeggen achter Diederik staan in een portofoonketen. Al bleek dat toch het jatten van een tijdschrift op haar vijftiende te zijn geweest. Ik vond het wel verrassend dat iedereen zelfs doorgaf op wie hij of zij de vorige test heeft ingevuld. De uiteindelijke score van 800 euro vond ik achteraf gezien niet eens zo heel slecht.

Een kandidatenactie? Niets is wat het lijkt.

Dan blijkt dat Thomas de joker van Jochem heeft gestolen. Hij geeft tegen Diederik toe dat Jochem had gezegd dat hij deze joker al had ingezet. Maar waarom zou Thomas dan in de tas van Jochem hebben gezocht? Dat zou alleen kunnen als Thomas als Mol weet dat Jochem zijn joker niet heeft ingezet, lijkt me. Het stelen van een joker is natuurlijk een kandidatenactie, maar wat Thomas daarna doet totaal niet. Hij geeft de joker later, dankzij zijn goede geweten, gewoon terug in ruil voor 2 minuten bladeren door een Molboekje. Een erg slechte deal voor een kandidaat en voor alle moeite die gedaan is.

Wanneer Art die middag voorstelt wie er zin heeft in een ritje in een cabrio, wilt iedereen dat natuurlijk doen. Op een gegeven moment kruipen Sanne en Jochem in de slachtofferrol, omdat ze nog nooit iets bijzonders hebben mogen doen (ze moesten eens weten) en Thomas sluit zich daar soepel bij aan door te zeggen “Oke, dan gaan wij met z’n drieën.” Diederik zegt daarop: “dan gaan wij vast met een zeppelin, veel vetter.” (hij moest eens weten). Sannes “NEE” toen Art vertelde over de luchtballonnen had ik niet willen missen.

De plek in de cabrio was wel de beste plaats om onopvallend te kunnen Mollen. Al stak Sanne daar goed wat stokjes voor. De luchtballonnen werden snel gevonden en de nummers werden, ondanks dat de verrekijker van Thomas verblind was, ook goed gelezen. Het doorgeven tussen Diederik en Thomas verliep *PGGGGGG* dan wel een stuk *PGGGGG* minder goed. Toch slaagde de groep in het bereiken van de bestelling. Art was zelfs zo tevreden dat ze met 1500 euro fooi naar huis mochten gaan. Thomas was daar minder blij mee en riep vol enthousiasme richting de kloof “Lekker springen!”.

De kandidaten lopen ergens stoer naartoe, voor de 68e keer dit seizoen

De laatste opdracht was naast tof ook weer erg verhelderend. Ze moesten Cowboy Mounted Shooting doen en ze hadden bij het programma zelfs de wereldkampioenen van deze sport uitgenodigd. Ongelooflijk! Zou een mogelijke Amerikaanse Wie Is De Mol? in Nederland gaan fierljeppen of korfballen met de wereldkampioenen erbij? Gelukkig werden de tweede en derde opdracht niet gecombineerd, dat Jochem, Sanne en Thomas te paard en met pistolen de luchtballonnen van Diederik en Ima lek mochten schieten voor 100 euro.

Het was verhelderend omdat Thomas en Diederik opeens erg snel paard konden rijden en daardoor ook bijna niets binnen hebben kunnen halen. Zij waren dus weer verdacht bezig. Jochem, Imanuelle en Sanne deden het daarentegen wel erg goed en schoten goed raak. De 1100 euro zorgde er zelfs voor dat de pot boven de 10.000 euro uitkwam. Niet gek.

De executie die volgde, kun je het beste omschrijven als een verwachte uitstel van executie. Als je de biechten mag geloven, werd er deze week niet heel veel anders ingezet dan vorige week en dus moest Imanuelle naar huis. Waarschijnlijk moest zij of Jochem die nu een joker had vorige week al naar huis. Haar tunnel op Diederik bleek een doodlopende tunnel te zijn, al was ze daar zelf bij Art nog niet van overtuigd. Ze wist zeker dat de rest iets meer vragen op Diederik goed heeft ingevuld. Dit is alleen echt niet het geval, de andere kandidaten zitten niet op Diederik. Dit is dus het laatste stukje bewijs dat Diederik de Mol niet kan zijn. Maar ook Sanne en Jochem hebben deze aflevering best veel fanatiek en goed gedaan. Jochem had bijvoorbeeld 4 van zijn vragen goed en Sanne schoot 4 ballonnen lek. De Mol moet wel Thomas zijn. Maar ja, dat is ook maar mijn tunnelvisie. En daar zal ik niet meer uit komen.

Als laatste punt wil ik graag even stilstaan bij het shirt dat Diederik deze aflevering aan had. Het is algemeen bekend dat Diederik zijn tas heeft volgepakt met t-shirts die hints en verwijzingen bevatten. Zoveel humor heeft hij wel. Op zijn shirt stond nu een Parker Square, vernoemd naar mijn favoriete wiskundige (wie heeft dat nou niet) Matt Parker. Een Parker Square (tip: https://www.youtube.com/watch?v=aOT_bG-vWyg) is “a mascot for people who give it a go, but fail in the end”. Ik vond dat wel erg toepasselijk voor veel opdrachten dit seizoen. Laten we voor Diederik hopen dat dit geen onheilspellende tekst is voor volgende week en dat hij niet strandt voor de finale. Als er geen gekke jokers of vrijstellingen in het spel komen, zal Jochem toch echt moeten afvallen.

Seizoen 17, aflevering 6: ‘wijzer worden’

Als kijker hoop je natuurlijk gelijk dat de titel slaat op jou als kijker. Dat je wijzer wordt, je duidelijke Mol-acties of kandidatenacties ontdekt en je het honderd procent zeker weet. Nu denk ik dat met mijn sterke tunnelvisie onderhand wel te weten en gebeurde er ook een heleboel in deze aflevering, maar het wijzer worden viel toch wat tegen. Er viel ook eindelijk helemaal niemand af, zoals ik vorige week had voorspeld. Al wordt het er daardoor niet beter op.

Voor het echte werk begint, zie je de kandidaten samen een huishouden runnen. Samen koken, samen wassen, samen op elkaar letten. Dit is toch wel het seizoen van de spanning en de intriges. Ik mis een beetje de humor binnen de groep, als ik het vergelijk met voorgaande seizoenen. Jochem biecht: “Als je altijd de waarheid vertelt, dan hoef je niets te onthouden.” Waarna hij vertelt dat hij heel veel moet onthouden (hij liegt!) en je ziet dat hij een foto maakt van ondergoed in het washok (hij kan dat niet eens onthouden!).

Een ondergronds museum was het decor van de eerste opdracht. Toen Art vroeg wie over een goed geheugen beschikt, stak Thomas gelijk zijn hand op. Als Mol had hij namelijk goed onthouden dat deze positie voor de Mol een stuk handiger is. Samen met Sanne mocht hij door de verlichte gangen (ook wel tunnels met visie genoemd) lopen en goed onthouden waar geld te vinden was. De andere drie moesten daarna de aanwijzingen van de eerste twee precies opvolgen. Als mol zou je bij dat drietal weinig meer uit kunnen halen.

Niemand zal waarschijnlijk verbaasd zijn geweest dat Sanne ook nu bang was. Waar is ze niet bang voor? Donker, gangenstelsels en poppen kunnen in ieder geval aan het lijstje fobieën worden toegevoegd. Thomas en Sanne vonden, wellicht door alle gevaren, maar zes briefjes met plusgeld, terwijl er waarschijnlijk veel meer heeft gelegen. Art had misschien beter kunnen vragen naar mensen die goed kunnen zoeken. Dankzij Sannes “pak die linker maar” en de enorm goed onthouden harten twee, werd er toch wel 400 euro opgehaald. Al is dat geld volgens het voorstel van Art meteen weer uitgegeven aan een mooi feest. 

Haar gedachte: "Waarom krijg ik dan elke avond veel minder van jou? Doe ik het niet goed?"

Iedereen wordt verdacht, iedereen verdenkt een ander en iedereen probeert ook meer informatie te hebben dan de ander. Sanne, die na één nachtje slapen al over het vertrek van Jeroen heen is, besluit om zo veel mogelijk nieuwe relaties te beginnen. Ze maakt een ondergrens-van-informatie bondje met Diederik en Thomas, een soort friends with benefits, en wordt daarna in een rol als minnares keihard afgewezen door Jochem. Ze zal denk ik volgende aflevering met Imanuelle, Art of de cameraman praten, want zo wanhopig komt ze wel over. Wat mij betreft een kandidatenactie. 

Op naar het plettelend, waar ze de boerderij van vader Cliff en zoons Paul en Randy onveilig mogen maken. De Yvonne Jaspers in mij vroeg zich meteen af of er ook een vrouw was, maar daar mag iedereen op zondagavonden weer naar kijken. Sanne wil absoluut geen boer worden (wat wil ze absoluut wel?) en mag samen met Diederik raden wat voor woord de andere groep in het gras probeert te maaien. Ik was in ieder geval blij dat Sanne, met haar zogenaamde typecursus, geen woord mocht maken.

Jochem stelt slim voor om een woord te maken dat ook met minder letters een goed woord is en stelt makkelijke letters voor. Dat is voor Thomas het teken om makkelijke letters op te noemen. De O, de L en natuurlijk de M. Jochem kopt hem daarna gelijk binnen “iets met Mol!” Het werd molboekjes en Thomas wilde per se met de M beginnen. Jochem en Diederik zorgden nog voor wat onduidelijkheid, maar het woord werd geraden en de 2000 euro was binnen.

Halverwege heeft Thomas deze drie letters gemaaid.

Tijd voor een echte rodeo. Helaas zonder de kandidaten, al probeerde Art ze dat met een goed gelukte grap nog te laten denken. Diederik zei “Oh God” en Sanne schudde zo snel heen en weer met haar hoofd dat ze daarna niet helder genoeg was om buttons te zoeken. Ze is ook hier al bang voor. In deze opdracht kon een privilege worden verdiend door gênant naar mensenlichamen te staren en daardoor gênant veel geld te verdienen. 

Gênant veel werd er alleen niet verdiend. Imanuelle is niet de Mol en haalde maar liefst drie bedragen binnen. Daarvan waren er wel twee enorm laag, wat misschien weer verdacht is, maar een Mol zou die 500 euro dan laten lopen. Diederik liet iedereen lopen en kon zijn schaamte niet opzij zetten. Met de 100 euro van Thomas bleven de andere nog hogere bedragen wel buiten beeld. Door het privilege had Imanuelle de macht om drie schermen niet te laten zien. Dat werden natuurlijk die van haar, die van haar bondgenoot en die van hun Mol. De verwoede pogingen vol zielige verhalen van Thomas en Sanne om de vrijstelling te bemachtigen waren kansloos. 

Dat er niemand een klap in zijn gezicht heeft gehad, verbaast me wel

Als Ima en Jochem goed op Diederik hebben ingezet en Diederik de Mol is, moet een van de andere twee logischerwijs naar huis. Dit gebeurde niet, de schermen van Thomas en Sanne bleven groen. Zou Imanuelle nu wijzer zijn geworden en weten dat Diederik niet de Mol is? Nee, ze denkt nu dat de rest ook vol op Diederik zit. Jochem snapt er in ieder geval niets van en raakt volgende week ook nog zijn joker kwijt. Ook wordt er geschoten en komen er luchtballonnen in beeld, al gebeurt dat hopelijk niet in dezelfde opdracht. En zou Sanne bang zijn voor pistolen en luchtballonnen? Wie weet.

Mijn mol: Thomas

Seizoen 17, aflevering 5: ‘teugels in handen’

Na een half uur heb ik toch even gekeken of ik wel naar het juiste programma zat te kijken. Het bleek echt Wie Is De Mol? te zijn en geen Planet Earth, al kon ik de stem van David Attenborough op de achtergrond al horen praten. Ik hoorde hem vertellen over het langgerekte natuurlandschap, over bevertjes met van die pootjes en snorhaartjes en over een groep mensen die moest zien te overleven in onbekend terrein omringd door wilde beren. Tenminste daar was vrouwtjesmens Sanne bang voor. Over een Mol werd niet verteld, die heeft het rustig aan gedaan deze aflevering, al viel er ook bijna niets te mollen.

Deze aflevering maakten de kandidaten een tocht met huifkarren langs de eeuwenoude Oregon Trail. Ik had dus toch gelijk, het geld bij de Avrotros is op. Geen vuurwerkshows, vluchten naar Vegas of all inclusive hotels, maar buiten slapen en zelf een vuurtje maken. Art zette iedereen nog even extra op scherp door te zeggen dat 1 op de 10 mensen de tocht naar het Westen vroeger niet overleefde. Die getallen zijn er in de loop der jaren niet beter op geworden. 1 van de 6 kandidaten zou dit avontuur niet overleven.

De kandidaten dachten dat het echte Amerikaanse paarden waren. De paarden werden aangespoord met “Step up, boys”, “Hop boys, hop” en “Yappa”. Het hielp niet echt, 16 kilometer in twee dagen is niet heel erg snel. Door de Engelstalige gesprekken met de paarden, werd eigenlijk de hele aflevering half Engels gesproken. Een kleine greep uit de gesprekken van de kandidaten: “We have to make our own meal”, “This is working”, “I keep it personal”, “Let’s continue this”, “I think we got a deal now” etcetera. 

Gelukkig voor Roos is zij al even thuis, anders had ze deze opdracht niet overleefd...

Tijdens de eerste dag kwamen ze ook nog langs een opdracht, het schieten op bewegende schietschijven met echte 22mm kogels en een echt geweer. Zes keer werd er raak geschoten, daar zal natuurlijk geen enkele kogel van de Mol bij hebben gezeten. Ik vind 600 euro ook helemaal geen gekke score, meer kun je er niet over zeggen.

Thomas genoot van het kamperen in de wildernis. Back to basic, scouting, minder luxe, minder geld, precies wat een Mol wil. Sanne was daarentegen weer met totaal andere luxeproblemen bezig. Ze vond een jutezak met ongesneden toestanden. Wat erg. Ook was ze bang dat iemand de volledige pot in het vuur zou gooien, maar dat is volgens mij niet gebeurd.

‘s Avonds dachten de kandidaten dat Art aan kwam rijden op een paard. Helaas, het was een doodgewone postbode te paard met enveloppen. Thomas pakte gelijk nummer 2 en liet de rest daarna kiezen. Hij mocht met Jochem jokers maken en de rest moest links en rechts wegkijken. Dat lukte, het viel verrassend genoeg niemand op dat zij de hele tijd in de huifkarren zochten naar een zak met ‘TOOLS’ er op. Iedereen was lekker gezellig aan het koken, terwijl zij de boel overhoop haalden. In de nacht was het misschien alleen Diederik opgevallen dat ze de jokers gemaakt hadden, maar daar weten we nog niets van.

1 van de 130 posters is die van Soldaat van Oranje. Zeker weten.

De volgende dag ging de reis weer verder. Iedereen keek erg opvallend naar rechts en links, maar niets werd gevonden. Ook dit viel bij de andere kandidaten totaal niet op. Op deze manier gaan ze de Mol ook niet vinden. Ze lijken wel net zo blind als de Mol zelf. Voor extra informatie hoeven de kandidaten de tweede opdracht ook niet te gebruiken, want hier werd niet gemold. De juiste posters werden, op één poster van Jochem na wat door de regie weer extra werd benadrukt, allemaal gevonden dankzij het goede werk van Diederik: 2000 euro.

Dit is denk ongeveer hoe Ima in haar bondje met Jochem staat.

Tijdens de huifkartocht vonden Imanuelle en Jochem elkaar ook weer. Ze vertrouwen elkaar niet, maar het moet toch wel voor extra informatie. Ima zegt wel erg makkelijk dat ze kamikaze op Diederik is gegaan. Ik weet niet of ik dat moet geloven. Jeroen zat toch ook op Diederik? (En Jeroen zei ook in het begin van de aflevering dat hij Thomas totaal niet verdenkt.) Toch moest hij naar huis. Dat zou alleen kunnen als iedereen meer van Diederik weet dan Jeroen en Diederik de Mol is of dat Jeroen gewoon fout zat en Imanuelle wellicht loog tegen Jochem of geluk had bij de test. Dat laatste lijkt me waarschijnlijker, omdat ook Jochem best wel verdacht wordt in de groep.

Als laatste moet ik toch even zeggen dat de test elke week wel behoorlijk lang duurt en dat er nog steeds een aflevering moet zijn dat niemand naar huis gaat. Misschien wel volgende week, waarin horror, bull riding, grasmaaien en een privilege voor iemand die veel geld verdient voorbij komt.

Mijn Mol: Thomas.

Seizoen 17, aflevering 4: ‘meer dan normaal’

Deze week reist de groep richting het Wilde Westen waarvoor ze naar het Oosten moeten reizen. Niets is wat het lijkt bij dit programma. De makers doen er dit seizoen ook alles aan om ook de kijker in een andere richting te sturen: sommige acties worden af en toe extra verdacht gemaakt en andere acties dan weer niet. Ik hoop zelf vooral dat de tunnel die ik op dit moment aan het graven ben, in de juiste richting gaat.

Art begon de dag weer eens met een monoloog, nu over de tranen die er waren na het vertrek van Roos. “Zeker bij Imanuelle die haar vriendin zag vertrekken. Zelfs de Mol leek er stil van.” Geeft Art nu gewoon weg dat Ima de Mol niet is? Ze staat toch al onderaan mijn verdachtenlijstje. Daar staat ze gelukkig voor haar niet alleen, maar zo voelde ze zich als eenzaam parkietje in het begin van de aflevering wel. Voorlopig dan.

In de eerste opdracht moet de groep door een parcours met hooibalen rennen, terwijl ze achterna worden gezeten door een cowboy of cowgirl met een lasso. Dat zijn Sannes nachtmerrietaferelen. “Dat je je ergens achter moet verschuilen en dan kijk je en dan kijkt diegene je aan.” Ik weet niet wat voor jeugdtrauma’s Sanne aan verstoppertje of iets dergelijks heeft, maar dat er een heleboel erge dingen zijn gebeurd in haar jeugd is zeker. Misschien heeft Imanuelle ooit wel voor die nachtmerries gezorgd, met haar “I’m gonna rope you”.

De reactie van Sanne als de cowboy en cowgirl binnenrijden laat enorm veel enthousiasme zien.

Toch haalden zij allebei de overkant, samen met Jeroen en Diederik. Thomas mocht toen als sleutelspeler de waarde van enkele lasso’s verdubbelen, maar hij kon ze en het verdiende geld ook kwijt raken. Met het gemak waarop Thomas op de laatste meters werd gevangen, vroeg je je toch af waarom de cowboy en cowgirl ze niet alle zeven konden pakken. Maar dat zal Art ze vast wel in hebben gefluisterd, dat ze bij de laatste persoon iets meer hun best mochten doen. Of misschien deed Thomas wel niet helemaal zijn best. Who knows.

Die nacht in het hotel was een bijzondere. Jochem ging stiekem een bondje sluiten met Imanuelle. Hij moest hiervoor nog wel even een contract in drievoud ondertekenen, maar Jochem is gelukkig naïef genoeg om zonder te vragen naar de kleine lettertjes gelijk alles prijs te geven. Iets dat Sigrid niet deed, want zij liet volgens Jochem te weinig los. Je zou wel gek zijn om al je informatie te delen, hoe hecht je verbond ook is. Aan tafel vindt Jeroen het een goed idee om de pot te rouleren, waarna hij zichzelf aanbiedt en de pot ook krijgt. Enorm verdacht, wetende wat er de volgende middag gaat gebeuren.

Dat zelfs de op het oog simpelste opdrachten voor chaos kunnen zorgen werd met het zoeken van geld in de hooiberg wel duidelijk. Er werd in het midden gezocht, aan de zijkanten, met de klok mee, de hooibalen werden door iedereen overal heen gegooid. Iedereen? Nee, een slimme Diederik zei “Het is handig als één iemand kijkt en één iemand tilt.” Met die ene iemand die keek bedoelde hij natuurlijk zichzelf. Een strategie was onmogelijk, maar met 750 euro werd er toch een mooi bedrag gevonden. De woorden van Art Rooijakkers na afloop waren legendarisch. Alsof het een scene van Lucky TV is, zegt hij “Leggen jullie het weer even netjes terug.” waarna je een busje weg ziet rijden over de stoffige wegen. 

Ik weet het zeker, na het in slow motion afspelen en wat geluidsanalyses zei hij duidelijk 24 keer per seconde “Thomas is de Mol”. Zeker weten.

Net noemde ik Jochem al naïef, nu is Jeroen dat zeker. Heeft hij nooit dit programma gekeken vroeger? Nooit gezien hoeveel mensen over hebben voor jokers? Als penningmeester mocht hij voor de veiling geld verzekeren en als hij genoeg had verzekerd, kon hij zelfs zelf ook nog een joker verdienen. Of is die joker hem niets waard? En het geld uit de pot dus ook niet? Eigenlijk kon je bij deze opdracht wel concluderen dat voor iedereen een joker meer waard was dan het geld in de pot, behalve Sigrid misschien. 

De grootste verdachte in deze veiling was niet Diederik, Sanne of Jochem die alledrie een mooie dure joker wonnen, maar Thomas. Thomas bood in elke bieding mee tot het eind om zich dan terug te trekken. Zo ging er veel geld uit en maakte hij zichzelf minder verdacht. Na wat rekensommetjes, verweer en onduidelijkheden of die 1300 euro per joker was of in totaal, bleef er maar liefst 1280 euro over, precies het geld dat in de eerste twee opdrachten verdiend is. Precies het geld dat iedereen gemiddeld over zou hebben voor de drie jokers. Ironisch.

Voor de test gaat ook Sigrid gezellig langs bij Imanuelle. Sigrid stel voor om dit nieuwe bondje aan niemand te vertellen, zelfs niet aan Jochem. Hierna vertelt ze het gelijk aan Jochem, helaas het begin van haar ondergang. Haar bondgenoot is totaal niet eerlijk geweest naar haar en heeft zelfs gelijk veel informatie gedeeld met Imanuelle. Hiervan raakt ze zo in de war en wordt ze enorm boos. Ze weet het niet meer. Het psychologische spel is haar teveel geworden. Zelfs Art wist na haar rode scherm niet helemaal meer wat hij moest zeggen. Zo wreed kan dit spel helaas zijn.

Als je zo iemand een test of welke toets dan ook ziet maken, kan het niet goed gaan.

Volgende week zien we de overgebleven kandidaten nog verder de wildernis intrekken. Huifkarren, kamperen, schieten en er worden dingen verbrand in het kampvuur. Ik ben benieuwd. Mijn hoofdverdachte is Thomas, met Jeroen op een stevige tweede plaats. Het zoeken naar de Mol valt te vergelijken met het zoeken van het geld in die hooiberg. Wat denken jullie?

Seizoen 17, aflevering 3: ‘einde verhaal’

In deze aflevering bleef de groep eindelijk gezellig bij elkaar. De pot kwam ook bij elkaar en Roos werd gekozen als penningmeester. Er kwam zelfs nog een heleboel makkelijk te verdienen geld bij in de pot, 2500 euro voor wat tekeningetjes bijvoorbeeld. Het zal de Mol niet zoveel uitmaken, want we zagen al dat er volgende week een jubileum wordt gevierd: de veiling komt terug! Het is komende week precies tien jaar geleden dat de beschamende veiling van seizoen 7 in Thailand werd uitgezonden: bit.ly/2jFp52E (vanaf 19.00). Meer dan 12.000 euro werd er toen uitgegeven aan jokers, een mooie overnachting en zelfs een afgevallen kandidaat. Toch zal de Mol deze week niet stil hebben gezeten!

De eerste acties die we zagen waren wel echt kandidatenacties. Het Molboekje van Jochem was gejat. Ik vroeg me af of dat heel erg was, want hij schreef, zo bleek vorige week, toch niet veel op. Zou Imanuelle er iets aan gehad hebben? Dit bracht Sigrid wel op een idee, nu mocht ze ook stelen. Ze had de sleutel van de kamer van Thomas en Diederik en vond een heleboel informatie over Thomas. Mijn grootste vraag was toch: Hoe komt ze aan de sleutel? Was ze er al vaker binnen geweest? En wil ik dat wel weten? Er gebeuren maar rare dingen in het hotel..

Er werd helaas niet met de klok mee gezocht. 

Bij de eerste opdracht moest er een estafette gerend worden met één coach die het overzicht had. Diederik en Jochem werden al gelijk opgenoemd. Arme Imanuelle, ze wilde helemaal niet rennen en bood zichzelf dan toch maar aan. Zulke mensen heb je er altijd tussen zitten als er iemand moet worden uitgekozen. Ze werd compleet genegeerd: Diederik werd de coach. En eigenlijk was die plek de enige waar je niet echt kon Mollen, alleen eventueel met de ruime tijd die er was.

De rest deed dat gelukkig wel. Jeroen en Roos liepen samen maar 1 van de 2 eerste zijpaden, de halve 1000 bleef dus achter waarna de kans groot was dat de tweede helft wel werd gepakt. Bij Roos begon ook het gedoe met de kartonnetjes waar toch een duidelijke pijl op stond. Ondertussen bracht Sanne enorm veel verwarring, terwijl er niemand naar de arme Sigrid luisterde over de portofoon. Ze was de enige die het idee achter het karton begreep. Maar het meest viel hier te Mollen aan het eind. Er zijn met zekerheid briefjes weggegooid of kwijtgeraakt en hoe Jochem dacht dat hij twee halve briefjes van duizend had, is me een raadsel. Thomas die de laatste loper was, had in deze opdracht dus de belangrijkste plek.

De groep gunde Imanuelle in de avond dan toch ook een keer iets speciaals. Ze mocht na het bekendmaken dat er dieven binnen de groep actief waren, samen met de andere dief Sigrid aan de slag om te raden wat de andere kandidaten hadden getekend. Ze moesten met harken de kandidaten in het zand uitbeelden. Nu teken ik zelf mensen nog steeds met een hark als armpjes, dus ik vond dat ze het over het algemeen goed deden. Vooral de strategie was goed. Na wederom een idiote opmerking van Sanne over lievelingsdrankjes deden ze het simpel. Roos werd een roos, Jeroen een radio, Sanne was Beatrix en Jochem Mickey Mouse(?). Dat was zeker niet het beste idee van Nederland.

Is het lidmaatschap bij de Avrotros vertienvoudigd?

Dit alles mochten ze doen onder het genot van 5 minuten knallend mooi en duur vuurwerk. Kosten noch moeite is dit seizoen gespaard en het is al duidelijk dat de pot dit jaar naar de programmamakers moet gaan, dadelijk raken ze nog failliet. Of is die veiling van volgende week daarvoor? Uiteindelijk waren er 7 kandidaten getekend, alleen Sigrid ontbrak. De opdracht was om de kandidaten te tekenen, zou Sigrid dan de Mol zijn? Ik denk het niet, want zij en Imanuelle raadden maar liefst 5 kandidaten goed, zelfs knuffelbeer Jochem. Het kunstwerk van Thomas werd fout geraden en de roos van Roos was inderdaad verzopen. Een mooie metafoor naar de latere test en executie.

Die avond en ochtend werd duidelijk dat de 8 kandidaten netjes opgesplitst zijn in 4 verbondjes van 2. En dan bedoel ik geen stages meer, maar echte verbondjes. Wat ik me bij die stukjes altijd afvraag, is of het toeval is dat er altijd een cameraman bij is of niet? Ligt de cameraman op een luchtbedje voor de kandidaten de hele nacht te wachten? Klopt de regie elk uur op de deur of ze nog nieuws hebben wat ze even acterend mogen filmen? Die verbondjes zijn sowieso acteerwerk, want niemand vertrouwt elkaar nog.

Art vertrouwt Portland de dag erna ook niet. Alle ramen en deuren moesten worden gesloten in de jacht op de eindbestemming. De groep reed dwars door Portland en moest op elkaars auto de volledige route vinden. Opvallend was dat Thomas tot twee keer toe de groep volledig kwijtraakte na een stoplicht, dat de warrige Sigrid die als enige de aanwijzingen bij had gehouden en dat eigenlijk niemand zich aan de verkeersregels hield. Gelukkig voor de kandidaten werden de boetes niet betaald vanuit de pot. Ook Jochem die portofoons opeens niet meer snapt en vond dat de auto’s in de goede volgorde moesten rijden, zorgde niet voor duidelijkheid. De opdracht mislukte grandioos, de enveloppen met de vele aanwijzingen hoefden niet eens geopend te worden. 

Miss Mole? Ik kan me niet voorstellen dat de Mol dit seizoen een vrouw is.

Roos moest uiteindelijk in een tuin vol rozen naar huis. Het punt is aangebroken dat de tranen vloeien bij een afscheid. Op naar het Wilde Westen. Wie wordt de Dick Jol van dit seizoen? En gaat de pot echt leeg?

Ik ga als hoofdverdachten weer terug naar Jeroen en neem samen met Diederik voor het eerst ook Thomas mee. Eigenlijk sluit ik ook Jochem niet uit, het zou een geweldige Dennis Weening achtige Mol zijn dan, maar ik kan het me nog niet voorstellen. Datzelfde onvoorstelbare gevoel heb ik ook nog bij de drie overgebleven dames. 

Seizoen 17, aflevering 2: ‘meegaand’

Dit was zeker weten een van de beste afleveringen van Wie Is De Mol? ooit. Zo compenseert het voor de matige seizoensopener van vorige week. Een verlaten fabriek, verdwenen kandidaten, lasergevechten, gillende kandidaten, moeilijk te verdienen geld, leugens en bedrog en een totaal niet vergezochte hint naar Diederik als Mol. We gaan alles langs! 

Art begon vandaag enorm optimistisch. Eén uur, 7 opdrachten op een enorm verlaten terrein, portofoons en 3500 euro: “Het kan niet misgaan.” Ik neem aan dat deze presentator onderhand wel wat ervaring heeft gekregen in hoe dit soort opdrachten meestal aflopen. Frustraties, ellende en prachtige televisie. En waarschijnlijk was Art de geblindeerde busjes even vergeten. Want, ook al werden maar 5 van de 7 opdrachten gevonden, zette Jeroen verdacht zijn portofoon uit en heeft het grootste deel van de groep goed zijn best gedaan om tijd te verspillen, als je als kandidaat alleen bij een opdracht kwam te staan, werd je een busje ingesleurd. Zo werd Roos na 5 correcte tekens van een code weggehaald en werden Jeroen en Diederik bij een ‘FBI-achtige setting’ opgepakt.

Zijn er al molloten met deze code aan de gang gegaan?

Maar ook bij de rest liep het niet. Sanne en Sigrid hadden ruzie met een typemachine en 2 opdrachten. Vreemd, want Sanne is toch enorm goed in typetjes? Alsof zij zelf een typetjemachine is. Waarom ging dat dan zo moeilijk? Sigrid was intussen aan het knoeien met een kipnuggetpuzzel. Wat is het hoogst mogelijke aantal kipnuggets dat je niet kan bestellen met porties van 6, 9 en 20? Nu verkoopt de McDonald’s toevallig ook kipnuggets in die porties en zal het antwoord dus vast geen hint zijn, maar ik kon het niet laten het even te onderzoeken. Het antwoord is 43, net als het aantal tekens van de code van Jochem en Roos. Niemand is 43 of jarig op 4 maart. Het enige dat ik kon vinden was Jekel = 10+5+11+5+12 = 43 volgens de codering a=1, b=2 etc. Of dat met mijn lichte tunnelvisie te maken heeft, geen idee. Maar als Chris Zegers dit had geweten, stond hij nu te springen, te schreeuwen en te stuiteren in Moltalk. 

Dankzij Jochems dure scherm en Yvonnes oplettendheid werd er toch nog 450 euro verdiend. De portie van 9 kandidaten werd wel een portie van 6. Komt er dan ook nog een keer een groep van 20 kandidaten tevoorschijn? Waar zijn ze? Wanneer worden ze geïntroduceerd? Over de 3 verdwenen kandidaten zei Sanne: “Ze zitten straks weer in een speedboot met een vrijstelling”. Het bleek uiteindelijk een fictieve kajak te zijn, maar daarover later meer.

’s Avonds mochten de kandidaten aan de slag met laserguns in een verlaten horrorkermis. Meestal ben je na een dagje kermis 500 euro kwijt aan alle attracties. Nu kreeg je er dit geld voor. Jochem werd als verkenner die niet verkende afgeschoten, waarna Sanne, die kermissen haat, de engste attractie uitkoos. De Screamin’ Eagle. Dit resulteerde in 500 euro en vreemd gegil. En zo werd de horrorkermis nog iets enger. En toen kwam Imanuelle ‘Ik dood, jij dood’ de kermis in. En zo werd de horrorkermis nog weer iets enger. 

Oaks Amusement Park “Where the fun never ends.” 

Verder werd Thomas misselijk, begon Sigrid zwaar te hallucineren en vertelde Art dat hij bewegende vuilnisbakken had gezien. Art was echt niet zichzelf en zei dat hij zelfs een beetje trots was op de groep die 1250 verdiende. Dit alles deed me denken aan de kermis in Rotterdam waar in april vorig jaar 500 kilo cocaïne werd gevonden. Volgens de berichtgeving is de cocaïne vernietigd, maar het zou me niets verbazen als deze partij drugs is verplaatst naar een kermis in Oregon. Het zou me niets verbazen. Net als de jokers die niet gevonden werden, dat verbaast me ook niets.

In een mooie rechtszaal werden de zes kandidaten eindelijk herenigd met de andere drie. De verhalen waren allen ongeloofwaardig, al is iemand verkleden als Elvis of iemand heen en weer laten vliegen naar Las Vegas geloofwaardiger dan het Planet Earth verhaal van de 6 kleine bevertjes. Daarvoor moet je wel heel veel geluk hebben tijdens een dagje met de boswachter. Ik vraag me wel af hoeveel scenario’s ze klaar hadden liggen. Ze konden moeilijk een vrouw verkleden als Elvis en ik vind het ook erg toevallig dat Diederik is uitgekozen om de leugenaar te mogen spelen met daarbij de kans op een vrijstelling. 

“Ik ben de leugenaar.” De vroegste bekentenis van een Mol ooit.

Jochem koos als enige voor de juiste leugenaar. Al was dat natuurlijk wel al nadat de meerderheid al voor Roos was. Sneu dat Jeroen niets kreeg voor zijn geweldige performance als Elvis en Roos niets voor het misleiden van de groep. Al hoop ik niet dat Roos in Las Vegas molgeld heeft vergokt. Of was het misschien geld van het productieteam, ze lijken geld genoeg te hebben dit jaar. En over het eerste idee van de kandidaten. Wat zou het toch vet zijn als Diederik als Mol echt als sniper heeft mogen spelen in de kermis.

Tot slot de test en de vele verbondjes. Al vraag ik me af wat dat bij Thomas en Diederik inhoudt. Diederik zegt: “Wil je het na de test nog een keertje doen.” Waarop Thomas zegt: “We gaan het natuurlijk wel verlengen met een nacht.” Ondertussen heeft Sigrid al een halve roman over Jochem opgeschreven en krijgt Roos alles te lezen wat Imanuelle heeft opgeschreven. Zo is het wel erg opvallend dat Jeroen deze test met een schot hagel heeft overleefd, misschien dreigde hij Art wel daarmee, of is hij de Mol? Voor de meest overduidelijke kandidaat van het gezelschap werd het tijd om naar huis te gaan: Yvonne. Wordt de groep volgende week weer uit elkaar gehaald of wordt het toch nog een keer gezellig? Dat ziet u volgende week.

Mijn Mol op dit moment: Diederik. Het beververhaal was wel erg mooi ingestudeerd.

Mijn Tunnels-zijn-gevaarlijk-verdachten: Jeroen, Roos, Jochem en Sigrid. Ook zij hebben nog bijna niets goed gedaan.

Seizoen 17, aflevering 1: ‘… zo gedaan’

Art zei vooraf aan dit nieuwe seizoen van Wie Is De Mol? dat de opzet wat veranderd is. De opdrachten staan minder los van elkaar en de uitkomst van één opdracht kan gevolgen hebben voor de volgende. Zo gezegd, zo gedaan. Deze eerste aflevering was hier een goed voorbeeld van. Al hoop ik niet dat elke aflevering in feite maar één grote opdracht is. Om nog terug te komen op de titel ‘… zo gedaan’, zong Ramses Shaffy niet ooit “Laat me, laat me, ik heb het altijd zo gedaan.”? En wie heeft er in de serie Ramses gespeeld? Juist, Thomas. We zijn begonnen!

Wat mij betreft sloeg ‘zo gedaan’ in de titel op de simpelste aflevering in jaren. Het was zo makkelijk gedaan. Maar, omdat niets is wat het lijkt, gaan we alle opdrachten gewoon langs.  Het begon met een opdracht die alleen maar zou bepalen op welke plaats een kandidaat deze aflevering zou zijn. Dat doet mij gelijk denken: wat zou de Mol in dit geval doen? Na de winnaarsvlucht ga je voor een vrijstelling en kunnen zes kandidaten jou en al je gezichtsuitdrukkingen observeren in gesprek met Art. Als je in de losersbus terecht komt, kun je voor geld gaan en je medekandidaten goed observeren. Als Mol zou ik niet graag willen dat de hele groep je kan observeren terwijl je zogenaamd verbaasd reageert op het aanbod van Art.

Terug naar het mistige bos in Oregon waar de tien kandidaten vier papiertjes moesten vinden met een vliegticket naar de hoofdstad. Er werd met de klok mee gezocht en nu wel wat gevonden! Ellie en haar politietactieken waren toch niet voor niets. Opdat wij niet vergeten. Vincent, Roos, Thomas en Jeroen zagen door de bomen de envelop wel en mochten langs wat reclamebeelden voor Oregon vliegen. De andere zes moesten de achtervolging inzetten met busjes. Waarom dit een achtervolging was en dit zo snel mogelijk moest gebeuren, geen idee.

Toch wel het meest opvallende moment. De bijna-Chris-en-Rik-déjà-vu.

De zes werden verdeeld in twee busjes en hadden een uur de tijd om in de grote Amerikaanse stad vijf enveloppen te vinden. Als straf omdat ze zojuist niets hadden gevonden. Diederik, Sanne en Imanuelle lieten zich toen wel erg makkelijk ompraten om achter het geld aan te gaan. Iedereen wil toch het vraagteken? Ook al bleek het uiteindelijk niets uit te maken wie het vraagteken vond, het is toch apart. Enfin, het vinden van de enveloppen bleek, ondanks goede pogingen van Sanne en Imanuelle om langs enveloppen te lopen, een eitje. In de Dominicaanse Republiek of Hongkong is het nog moeilijk om aan de lokale bevolking te vragen waar een standbeeld of gebouw is, in Amerika niet. Ruim binnen de tijd was alles gevonden. 

De andere vier leken het nog makkelijker te hebben. Voor zover ik weet was er niet eens tijd om mee rekening te houden, de aanwijzingen waren handig verstopt op identieke spandoeken met Mol logo’s en ze werden zelf met brug en al getakeld naar de sleutel voor de vrijstellingen. Aan tafel had Jeroen het idee om te liegen over de vrijstellingen. Roos zou de andere groep wel even bij de neus nemen. Letterlijk en iets te opvallend. De zes kandidaten hadden gelijk door dat de vier met de neus in de boter oftewel een vrijstelling waren gevallen. Iets wat daarna in de bioscoop extra duidelijk werd.

Art saboteert hier het leven van tientallen Amerikanen. Hij is de Mol!

Psychologisch gezien was de opdracht in de bioscoop een grote mindfuck en vooral voor een kijker fantastisch om te observeren hoe iedereen reageert. Door het bedrog van Jeroen en Roos werd deze scene extra leuk. Al was het aanbod van Art wat mager. Als het nou geld had gekost om je vrijstelling te bewaren, was het misschien nog iets interessanter geworden. Zo kon zelfs Art met zijn goed gekozen woorden en zijn “artje onder het gras” dat de andere zes een vrijstelling af konden pakken hen niet overtuigen op het aanbod van de groepsvrijstelling.

Jammer dat de andere zes deze mooie gezichtsuitdrukkingen niet meer konden zien.

Bij Vincent “Nee” Vianen werd de vrijstelling afgepakt en, omdat hij dit al zag aankomen, had hij de vrijstelling uit goodwill ook ingeleverd. Toeval of niet, hij moest ook gelijk naar huis. Opvallend genoeg zaten Yvonne en Jeroen, volgens de biechten, voor het grootste deel met hun vragen op Vincent. Al weten we dankzij de vrijstelling van Jeroen en de loterij van de eerste test nog niet veel. De enorm fanatieke Vincent had er wel heel snel vrede mee dat hij weer naar huis moet: “Het is niet zo erg.”. Als je het niet zo erg vindt, geef je plek volgende keer dan gewoon aan iemand anders, aan mij bijvoorbeeld!

Aflevering 1 was nog inkomen. Simpele en vooral duidelijke opdrachten. Al was het vuile spel dat gespeeld werd heerlijk om te zien. Volgende week barst het pas echt los met (of zonder) etherdiscipline, frustraties, lasers en nog meer psychologische spelletjes.

Nadat ik vorig jaar in de eerste aflevering Klaas weg had gestreept vanwege zijn 1000 euro, hou ik me nog even wat meer op de vlakte. Al denk ik toch echt dat Yvonne, Diederik en Thomas kandidaten zijn. Mijn verdachten: Imanuelle, Jeroen.

Seizoen 16, aflevering 7: ‘iets is niets’

In deze aflevering is iets wat het lijkt. Een nog vagere uitspraak dan het al was. Of slaat het op de pot die dit seizoen niets voorstelt? Of wellicht heeft het te maken met de zwarte vrijstelling die de 13 ingezette jokers niets waard maakte. Over de altijd nietszeggende titels kun je uren speculeren, maar gelukkig zeiden de opdrachten wel iets.

Nu Cécile de groep heeft verlaten, moest er een nieuwe DJ worden gekozen. Rop neemt deze belangrijke taak op zich en zal de volgende keer de iPod uit zijn koffer meenemen. Als hij zijn koffer ooit nog terugziet tenminste. Klaas vertelt hierna dat hij, omdat de groep nu al heel lang bij elkaar is, bijna niet meer van mensen bij hoeft te houden welke kleding ze hebben en wat ze eten of drinken. Maar Klaas, jij hebt als Mol toch nog nooit dingen bij te hoeven houden?

Enfin. Na de busreis komt het vijftal aan bij een prachtig verblijf en hun koffers worden netjes ingecheckt door de drie piccolo’s van het Sand Castle Resort. Een klein probleempje: het resort is verlaten, de piccolo’s zijn gevaarlijk en de koffers moeten teruggevonden worden. Maar gelukkig is er een Control Room, de favoriete plaats van een Mol. Hiervandaan worden de kandidaten één voor één op pad gestuurd om met behulp van de vele camera’s hun eigen koffer terug te vinden.

Rop: "Ziet een van jullie koffers er zo uit?"

Rop verspeelt gelijk al een derde van de tijd door buiten het zicht van de camera’s rond te rennen en niets te vinden. Rop wordt tijdens zijn zoektocht wel ingesloten door varkens, maar dat blijkt wel te mogen. Taeke blijft net zo lang weg en vindt Rops koffer, waarbij hij netjes in beeld van de camera komt, en “een zwarte koffer” bij het zwembad. In de Control Room wordt niet duidelijk om welke koffer het gaat en ze besluiten Klaas er op af te sturen.

Klaas rent in een keer naar de goede plek toe en ziet dan gelijk dat het de koffer van Tim is, waarom zag Taeke, de grote vriend van Tim, dit niet? Ook Klaas weet verder niet veel te bereiken en dus mag Tim nu eindelijk zijn koffer ophalen. Ondanks alle miscommunicatie tussen Tim en Annemieke, vindt Tim zijn koffer in de laatste minuut en brengt hij deze net op tijd terug. Door deze ene koffer wordt er 300 euro verdiend. Dit betekent echter wel dat alle kandidaten de rest van Wie Is De Mol in tanktops van Tim moeten rondlopen.

Nadat het verlaten resort weer werd verlaten, kwamen de kandidaten aan in een verlaten fabriekshal. Hier werd een soort Kwartet op een rij gespeeld, waarbij Art het spel voor de camera één keer uitlegde. Daarna legde hij het vast nog 7 keer uit, voor hij echt wegliep en het spel kon beginnen. De kandidaten mochten om de beurt 1 kaart neer leggen en als je de vierde neerlegde, was het setje van jou. Het geld kon in deze opdracht alleen verdiend worden als alle blokkades in een setje van 2 of 3 kaarten met min-geld werd neergelegd. Iets wat natuurlijk niet gebeurde. Er waren wel belangrijkere dingen te winnen dan geld.

“Mag ik van jou van de vrijstellingen, de zwarte? Kwartet!”

Bij een spel als dit, komt toch altijd veel meer geluk kijken dan echte tactiek. Geluk dat de persoon voor je per se een derde kaart aan moet leggen of dat de persoon voor je de vierde kaart niet in handen heeft. Annemieke had bij dit spelletje enorm veel geluk. Ze greep 6 jokers, een vrijstelling en de zwarte vrijstelling. De zwarte vrijstelling eindigde uiteindelijk bij Klaas en alle andere kandidaten pakten ook nog enkele jokers. Dat de pot daarnaast ook nog eens met 1000 euro omlaag ging, treurde niemand om.

Na het afrekenen bij Art, mochten Taeke en Rop bij Art komen. De groep moet een pop-up restaurant openen aan een mooi plein in de binnenstad van Puerto Plata en het startkapitaal minstens verdubbelen. Gelukkig is Taeke de manager, de man met enorm veel horeca ervaring. Aan de andere kant van de bar dan wel, maar dan weet hij vast hoe het is om veel geld te betalen voor een drankje. Rop en Taeke haastten zich langs alle eettentjes in de buurt en weten alle exclusieve gerechten al snel te vinden. De prijzen werden allemaal schaamteloos keer 2 gedaan en het restaurant kon worden geopend.

Een Domincaanse delicatesse: Kip van het spit

De gasten kwamen na de "Hap hap hap" van Klaas wel erg gemakkelijk op de tafeltjes af en ook de lokale middenstand speelde het spelletje vrij makkelijk mee. Ik kan me dan ook niet voorstellen dat deze eettentjes niet van tevoren waren ingelicht. Het runnen van het restaurant liep vrij vlekkeloos, al was het vrij lang meer een bar dan een restaurant. Annemieke en Rop brachten al glimlachend drankjes bij de lokale bevolking, aangezien het behoorlijk lang duurde voor de gerechten klaar waren.

De grootste Mollen in deze opdracht waren toch wel de koks in de plaatselijke restaurants, die behoorlijk lang deden over het bereiden van de gerechten. Uiteindelijk kwamen de volledig bezwete Tim en Klaas na ruim een uur aan met de kapsalon en de afgekoelde kip van het spit. Of zoals Annemieke het noemde: de fietsjes met inhoud. Ik hoop dat de gasten lekker gegeten hebben en niet al te erg schrokken van de rekening die erna kwam. Wisten ze dat ze de producten twee straten verderop voor de helft van de prijs konden krijgen? Het startkapitaal werd zo ruim verdubbeld en het geld dat de vorige opdracht uit de pot ging, kwam er nu weer bij.

Hierna speelt Annemieke het psychologische spel met Klaas goed. Ze praat zo tegen hem dat hij zijn zwarte vrijstelling nu in zal zetten en wint veel informatie. Wel geeft ze nog één joker uit medelijden aan Rop. Die jokers maakten allemaal niets uit, want Klaas zette zoals verwacht zijn zwarte vrijstelling in. Bij de executie zag je de overduidelijke zenuwen van Tim en moest Rop helaas naar huis. Dit betekent dat Annemieke met haar overgebleven vrijstelling al zeker is van de finale. Hopelijk wordt de pot volgende week dan eindelijk weer wat gespekt.

De Mol: Klaas.

Seizoen 16, aflevering 6: ‘misplaatst’

Aflevering 6 alweer. Dit betekent dat we nu officieel over de helft van alle afleveringen zijn. Deze aflevering heette ‘misplaatst’ en dat was zeker niet misplaatst. Bij het synchroon decor inrichten werd veel misplaatst en ook het reconstrueren van de groepsfoto werd een mislukking. En zo kon je nog veel meer zaken opnoemen waar het niet goed ging. Ze maken er dit jaar een zeer schamel potje van.

Het theater Cabarete vormde het decor van de eerste opdracht. De kandidaten moesten hierin zelf twee identieke decors bouwen. Annemieke kiest, als Art naar twee teams van drie vraagt, gelijk Tim en Klaas uit om mee te bouwen en goed in de gaten te houden. Het zou mij niets verbazen als deze fanatieke kandidate de winnares wordt dit seizoen. Fanatiek als ze is, dacht ze ook gelijk dat de witte jokers bij het interieur en de opdracht hoorden. Na zwarte vrijstellingen blijken er nu opeens witte jokers in het spel te zitten. Tim stopt deze jokers wel snel in zijn broekzak en geeft Taeke de opdracht om de resterende tijd te zoeken naar witte jokers.

Ondertussen is Klaas samen met Cécile een half uur lang bezig geweest met het inrichten van de boeken in de kast en sloopt Tim even het schilderijtje. Toch bleef je je de hele tijd afvragen waarom alles zo netjes ingericht moest worden. Het moest geen meubelboulevard worden die een nieuwe collectie witte meubels wilde verkopen. Het hoefde alleen maar identiek te zijn. Dat had een stuk makkelijker gekund. Uiteindelijk liep de opdracht stuk op meerdere kleine details. Elk kopje, tijdschrift en elke hamer moest op precies de goede plek liggen, wat niet het geval was. Die arme kandidaten hadden hier toch echt wel wat geld verdiend, maar helaas was dit weer een alles of niets opdracht die onmogelijk helemaal perfect kon gaan. Art was wederom zeer streng en hamerde de mislukking er weer goed in.

Zoek de 10 verschillen.

Iedereen hoopte dat de pot in de volgende opdracht eindelijk weer fors omhoog zou gaan. Helaas bleef het dankzij belachelijk slechte communicatie, veel geruzie en een kabelbaan voornamelijk bij een bakje met kandidaten dat best goed de lucht in ging. Taeke, Klaas en Rop waren net als een mol ‘down to earth’ en kregen enkele Spaanse woorden die de andere groep kon vertalen en vice versa. De oelewappers deden er echter al veel te lang over om één woord door te geven aan de anderen en zo schoot het niet op.

Misschien was het makkelijker geweest om eerst alle 20 woorden binnen 2 minuten naar elkaar te communiceren en ze daarna los op te zoeken en door te geven. Het door elkaar heen roepen en spellen waar de groep nu mee bezig was, leek nergens op. Vooral Tim was hier aardig aan het Mollen. Rop kon het op een gegeven moment niet meer aanhoren en hij probeerde er in zijn eentje nog wat van te maken. Toen er daardoor eindelijk iets meer woorden doorkwamen, ging helaas de zoemer al. De pauze was voorbij: ze moesten naar meester Art toe.

Tijd voor de test. 10 vragen over la indentidad en las hacer y dejar van de Mol. Ze konden een 10 halen met deze opdracht, maar eindigden onder luid gelach van Art en de groep met een 4. Een zware onvoldoende. Gelukkig krijgen ze na de volgende opdracht een herkansing. De vier woorden die goed waren, waren bijna allemaal zelf bedacht en niet gevraagd aan de andere groep. Opvallend was wel dat Tim na afloop in zijn Molbiecht doodleuk alle Spaanse vertalingen op wist te noemen. Had hij wellicht voorkennis? Het lijkt me nou niet dat hij zoveel woorden heeft geleerd in de kabelbaan.

In de bus gooit Tim het in de groep om een nieuwe penningmeester te kiezen. Hierop begint Cécile te bluffen dat ze na heel lang puzzelen de Mol heeft gevonden met de achterkanten van het Molgeld. De reacties in de bus waren priceless. Tim hapte volledig toe, Klaas was versteend en Taeke maakte het allemaal niet zoveel uit. Uiteindelijk ging de 6,50 na het trekken van lootjes naar Annemieke.

High-five! 400 euro!

In de laatste opdracht mogen de kandidaten op zoek gaan naar zichzelf. Op zoek naar hun ware grootte ik. Dit mogen ze doen in mooie oude auto’s in de binnenstad van Santiago. Klaas wilde met de kaart grip hebben op de situatie en ook Cécile had met de kaart, wanneer ze niet werd afgeleid door de winkels, grip op de situatie. Op de achterkanten van de poppen stond een boodschap die de groep zou leiden naar de laatste pop. Tim gaf voor de grap door dat er “slecht gekleed” op het kaartje achterop Cécile stond. Was het woord “kandidaat” aan de pop van Klaas dan ook een 'misplaatste' grap?

De zes kandidaten vonden de negen kandidaten met gemak, maar de Mol weet natuurlijk ook dat dit pas het makkelijkste deel van de opdracht was. De Volkswagen van Annemieke hield het geen uur vol en haalde maar net de eindstreep. Wellicht had de Mol hiermee gesjoemeld. Het hoogste punt werd ondanks de slechte navigatie van Klaas en Tim ook door de andere groep binnen de tijd bereikt. Tim kon zijn teleurstelling van het vinden van het eindpunt maar moeilijk verbergen: “Oh Fuck … What the fuck, links?!”

Mensensmokkel, nog steeds een groot probleem in de Dominicaanse Republiek.

Nu moest nog even de eerste groepsfoto nagemaakt worden. Een makkie, want ze staan altijd op dezelfde positie. Aldus de hele groep. Toch stond er bijna niemand op de goede plaats. Ook bleken ze op de verschillende groepsfoto’s niet altijd hetzelfde te hebben gestaan. Zou de Mol dit al vanaf aflevering 1 hebben verpest? De 2000 euro die binnen handbereik was, verdween dus weer in de broekzak van Art.

In het hotel proberen Cécile en Klaas toch nog snel een bondje te sluiten, maar de onderhandelingen halen niets uit. Had ze dit nu maar wel gedaan, want de test die kwam bleek haar laatste te worden. Cécile moest het spel verlaten, maar met de beelden van volgende week had ze dat vast niet heel erg gevonden. Volgende week moeten de kandidaten rennen door een oud hotel en moeten ze als ober een vlinderdasje aan. Ook kijk ik uit naar het zenuwslopende gokspel vol jokers en vrijstellingen.

Mijn Mollen: Klaas en Tim.

Seizoen 16, aflevering 5: ‘3 al weg, 7 over’

Herinnert u zich Chris Zegers en Rik van de Westelaken nog die vorig jaar na de vlucht in het watervliegtuig een “Wie is de Mol?”-envelop compleet misten? En dat ze daarna met een bootje de mangrove ingingen, omdat ze dachten dat deze hen naar het geld zou brengen? Deze vreemde actie van vorig jaar was dé inspiratiebron van de programmamakers voor deze aflevering. Deze groep mist de enveloppen al net zo makkelijk, maar vond wel makkelijk geld in het mangrovebos. Lang konden ze hier niet van genieten, de laatste opdracht was weer een enorme brug te ver.

Na het huiselijke ontbijt en de openbaring dat Tim nog in het spel zit, kwam de groep aan bij Art. Ze begonnen met een vrij simpele opdracht, één iemand fietst naar Art toe en wacht tot de andere kandidaten de antwoorden al fietsend doorgeven. Taeke, die naar Art gaat sprinten, komt al snel met een slimme tactiek hoe de rest allemaal twee antwoorden aan hem door kan geven. Maar daar hielden ze zich natuurlijk niet aan. Taeke, en daarachter ook de meeste kandidaten, raceten zonder om zich heen te kijken door het zand. 

“Het moge duidelijk zijn dat Taeke geen motortje nodig heeft in zijn fiets.”

Iemand die het een stuk rustiger aan deed was wederom Cécile. Van haar drie grootste angsten zijn er nu al twee voorbijgekomen, de rotswand en het fietsen door het zand. Ik kan niet wachten op de opdracht waarbij de kandidaten moeten invoegen op de snelweg. Cécile haalde ondanks dit slakkengangetje ruim binnen de tijd het eindpunt van het parcours. Helaas lagen er geen enveloppen op het pad zelf, want dan had ze misschien nog geld binnen kunnen halen. Dit onderstreept nog maar een keer dat ze allemaal veel te hard hebben gefietst. En zo worden de eerste 6 vragen compleet gemist.

Daarna begint Taeke over vraag zeven: “We zijn nu bij nummer 7. 7 over.” Een letterlijk deel uit de titel van deze aflevering. Klaas geeft daarop eindelijk het eerste goede antwoord. De groep is zonder Ellies speurwerk en portofoongebruik verloren en vooral Tim is meerdere keren onverstaanbaar. En waarom gingen Rop, Klaas en Annemieke na vraag 7 terugfietsen om de eerste gemiste enveloppen te zoeken? Bij vraag 11 meldt Rop plotseling dat ze vraag 5 hebben gevonden. Goed bezig Rop, goed bezig. Uiteindelijk wordt er op die manier nauwelijks geld verdiend. Hoewel het in het begin duidelijk was dat de enveloppen op volgorde hingen en dat ook genoemd werd tijdens de bespreking, waren de kandidaten achteraf erg verbaasd dat dit zo was. Klaas geeft maar gelijk Tim de schuld omdat iedereen achter hem aan reed.

Wat volgt is een klassieke scene uit Wie Is De Mol. Rop wil nieuw leven blazen in zijn vertrouwensbond met Annemieke. Dit doet hij door te zeggen dat hij vragen op haar heeft ingevuld tijdens de test, maar haar nu niet meer verdenkt. Hierop vraagt zij lukraak of Rop de Mol is. Helaas is het antwoord ook dit seizoen een duidelijke “Echt echt echt niet”. Ze bedenken een meesterlijke tactiek: ze gaan zich overdag verspreiden om iedereen in de gaten te houden en overleggen ’s avonds wat er allemaal is gebeurd. Tijdens de twee opdrachten die hierna komen, komt dit al goed naar voren. Ze zitten samen in de boot en staan naast elkaar op de brug.

Voordat de kandidaten de boot in mogen stappen, moeten ze eerst negen tekens uit het hoofd leren. Deze symbolen moeten ze in het water terugvinden om de puzzel weer compleet te maken en te vinden waar het geld ligt. Tim roept gelijk dat als iedereen er 1 of 2 onthoudt, het allemaal goedkomt. Gelukkig corrigeert Annemieke dit en iedereen gaat gefocust alle tekens in zijn hoofd stampen: “Tosti, Drieoor, Slang, Aap, Rop, Zon, Vogel, Schildpad en Baby”. De groep was meesterlijk bezig.

Deze 9 symbolen slaan op de 9 kandidaten, met Rop in het midden. Een simpele vertaling laat al snel zien wie de missende Mol is.

In drie boten gaan ze daarna de baai verkennen. Taeke en Tim zaten in boot T, Cécile en Klaas in boot C en Annemieke, Rop en Marjolein in boot ARM. Deze armzalige boot was onbereikbaar door de portofoons en haalde ook geen enkel symbool binnen. De andere boten pakten ondertussen vlekkeloos de juiste bordjes en de puzzel werd al snel in elkaar gezet. Het geld lag bij “Boca del Tiburon” en de cijfercode was 113. Klaas mocht dit makkelijk verdiende geld in zijn eentje uit de kist halen en haalde er netjes één briefje van 1000 euro uit. Dat er waarschijnlijk veel meer in de kist zat, komen we aan het eind van de serie pas te weten.

Terug in het appartement gaat iedereen weer zijn eigen gang. Cécile gaat al het verdiende geld even witwassen en helemaal glad strijken. Verrassend, aangezien je van haar wel verwacht dat geldbiljetten moeten rollen. Ook heeft ze ergens op het eiland met het geld een zwarte neplederen penningmeesteresse portefeuille gekocht, zodat ze de pot ook mee onder de douche en in bed kan nemen.

In de laatste opdracht mochten de kandidaten plaatsnemen op “De brug naar Nergens”. Met de onmogelijke opdracht die kwam, leidde dit inderdaad naar nergens. De kandidaten moesten twee uitvoeringen van “Het groot dictee der toetsenbord taal” overbrengen van de linkerkant naar de rechterhelft van de brug. Ondanks de aanwezigheid van voornamelijk acteurs en presentatoren is het onthouden van tekst in één richting al moeilijk genoeg. Toen de zinnen door elkaar liepen, ging er dan ook veel fout. Achteraf bleek zelfs dat je met deze opdracht alleen 1000 euro kon winnen als beide teksten goed waren overgeschreven. Vrijwel onmogelijk.

De kandidaten probeerden van alles, maar het was tevergeefs.

Als Mol hoef je in deze opdracht dus eigenlijk niet heel veel te doen. Deze groep heeft nu eenmaal een chronisch probleem met communicatie. De beste locatie van de Mol was ergens in het midden, waar deze gemakkelijk één woordje kon veranderen en kon zien hoe goed de opdracht ging. Klaas stond wel heel goed naast Taeke, die duidelijk het minst was in deze opdracht. Hij gaf hem achteraf dan ook snel de schuld voor de toegevoegde secretaressedag-zin, zoals Tim na opdracht 1 al tot zondebok werd uitgemaakt.

Opvallender was misschien wel de tekst zelf. Meervoudigepersoonlijkheidsstoornis had volgens het kaartje 38 letters, terwijl dit er in werkelijkheid toch echt 35 zijn. Slaat de titel van de aflevering “3 al weg” hier misschien op? De Mol is in dit spel natuurlijk iemand met zo’n stoornis. Aan de ene kant doet hij of zij zich voor als een kandidaat, maar saboteert aan de andere kant ook vele opdrachten. Het mooiste moment van deze opdracht kwam zoals gebruikelijk van Art. Deze man geniet er van als opdrachten mislukken. Hij leest een zin voor en vraagt aan de groep: “Herkennen jullie dat?” Hierop knikken de kandidaten hoopvol. “Mooi, dat was de enige zin die goed was!” Prachtig.

Voor Marjolein was dit de laatste opdracht die ze meemaakte. Tijdens de test zei ze nog dat ze blij was dat ze deze aflevering dicht bij haar Mollen in de buurt was geweest. Ze zat waarschijnlijk in een tunnelvisie op Rop en dan kun je nog alles van iedereen bijhouden, als Rop niet de Mol is, vlieg je gewoon naar huis. Met joker en al.

Volgende week mogen de kandidaten op zoek gaan naar zichzelf, maar zien we dat Cécile vooral op zoek is naar de Mol op de achterkant van het geld. Hopelijk zien wij dan ook wat wij moeten zien.

Mijn mollen: Klaas en Tim.