Seizoen 17, aflevering 4: ‘meer dan normaal’

Deze week reist de groep richting het Wilde Westen waarvoor ze naar het Oosten moeten reizen. Niets is wat het lijkt bij dit programma. De makers doen er dit seizoen ook alles aan om ook de kijker in een andere richting te sturen: sommige acties worden af en toe extra verdacht gemaakt en andere acties dan weer niet. Ik hoop zelf vooral dat de tunnel die ik op dit moment aan het graven ben, in de juiste richting gaat.

Art begon de dag weer eens met een monoloog, nu over de tranen die er waren na het vertrek van Roos. “Zeker bij Imanuelle die haar vriendin zag vertrekken. Zelfs de Mol leek er stil van.” Geeft Art nu gewoon weg dat Ima de Mol niet is? Ze staat toch al onderaan mijn verdachtenlijstje. Daar staat ze gelukkig voor haar niet alleen, maar zo voelde ze zich als eenzaam parkietje in het begin van de aflevering wel. Voorlopig dan.

In de eerste opdracht moet de groep door een parcours met hooibalen rennen, terwijl ze achterna worden gezeten door een cowboy of cowgirl met een lasso. Dat zijn Sannes nachtmerrietaferelen. “Dat je je ergens achter moet verschuilen en dan kijk je en dan kijkt diegene je aan.” Ik weet niet wat voor jeugdtrauma’s Sanne aan verstoppertje of iets dergelijks heeft, maar dat er een heleboel erge dingen zijn gebeurd in haar jeugd is zeker. Misschien heeft Imanuelle ooit wel voor die nachtmerries gezorgd, met haar “I’m gonna rope you”.

De reactie van Sanne als de cowboy en cowgirl binnenrijden laat enorm veel enthousiasme zien.

Toch haalden zij allebei de overkant, samen met Jeroen en Diederik. Thomas mocht toen als sleutelspeler de waarde van enkele lasso’s verdubbelen, maar hij kon ze en het verdiende geld ook kwijt raken. Met het gemak waarop Thomas op de laatste meters werd gevangen, vroeg je je toch af waarom de cowboy en cowgirl ze niet alle zeven konden pakken. Maar dat zal Art ze vast wel in hebben gefluisterd, dat ze bij de laatste persoon iets meer hun best mochten doen. Of misschien deed Thomas wel niet helemaal zijn best. Who knows.

Die nacht in het hotel was een bijzondere. Jochem ging stiekem een bondje sluiten met Imanuelle. Hij moest hiervoor nog wel even een contract in drievoud ondertekenen, maar Jochem is gelukkig naïef genoeg om zonder te vragen naar de kleine lettertjes gelijk alles prijs te geven. Iets dat Sigrid niet deed, want zij liet volgens Jochem te weinig los. Je zou wel gek zijn om al je informatie te delen, hoe hecht je verbond ook is. Aan tafel vindt Jeroen het een goed idee om de pot te rouleren, waarna hij zichzelf aanbiedt en de pot ook krijgt. Enorm verdacht, wetende wat er de volgende middag gaat gebeuren.

Dat zelfs de op het oog simpelste opdrachten voor chaos kunnen zorgen werd met het zoeken van geld in de hooiberg wel duidelijk. Er werd in het midden gezocht, aan de zijkanten, met de klok mee, de hooibalen werden door iedereen overal heen gegooid. Iedereen? Nee, een slimme Diederik zei “Het is handig als één iemand kijkt en één iemand tilt.” Met die ene iemand die keek bedoelde hij natuurlijk zichzelf. Een strategie was onmogelijk, maar met 750 euro werd er toch een mooi bedrag gevonden. De woorden van Art Rooijakkers na afloop waren legendarisch. Alsof het een scene van Lucky TV is, zegt hij “Leggen jullie het weer even netjes terug.” waarna je een busje weg ziet rijden over de stoffige wegen. 

Ik weet het zeker, na het in slow motion afspelen en wat geluidsanalyses zei hij duidelijk 24 keer per seconde “Thomas is de Mol”. Zeker weten.

Net noemde ik Jochem al naïef, nu is Jeroen dat zeker. Heeft hij nooit dit programma gekeken vroeger? Nooit gezien hoeveel mensen over hebben voor jokers? Als penningmeester mocht hij voor de veiling geld verzekeren en als hij genoeg had verzekerd, kon hij zelfs zelf ook nog een joker verdienen. Of is die joker hem niets waard? En het geld uit de pot dus ook niet? Eigenlijk kon je bij deze opdracht wel concluderen dat voor iedereen een joker meer waard was dan het geld in de pot, behalve Sigrid misschien. 

De grootste verdachte in deze veiling was niet Diederik, Sanne of Jochem die alledrie een mooie dure joker wonnen, maar Thomas. Thomas bood in elke bieding mee tot het eind om zich dan terug te trekken. Zo ging er veel geld uit en maakte hij zichzelf minder verdacht. Na wat rekensommetjes, verweer en onduidelijkheden of die 1300 euro per joker was of in totaal, bleef er maar liefst 1280 euro over, precies het geld dat in de eerste twee opdrachten verdiend is. Precies het geld dat iedereen gemiddeld over zou hebben voor de drie jokers. Ironisch.

Voor de test gaat ook Sigrid gezellig langs bij Imanuelle. Sigrid stel voor om dit nieuwe bondje aan niemand te vertellen, zelfs niet aan Jochem. Hierna vertelt ze het gelijk aan Jochem, helaas het begin van haar ondergang. Haar bondgenoot is totaal niet eerlijk geweest naar haar en heeft zelfs gelijk veel informatie gedeeld met Imanuelle. Hiervan raakt ze zo in de war en wordt ze enorm boos. Ze weet het niet meer. Het psychologische spel is haar teveel geworden. Zelfs Art wist na haar rode scherm niet helemaal meer wat hij moest zeggen. Zo wreed kan dit spel helaas zijn.

Als je zo iemand een test of welke toets dan ook ziet maken, kan het niet goed gaan.

Volgende week zien we de overgebleven kandidaten nog verder de wildernis intrekken. Huifkarren, kamperen, schieten en er worden dingen verbrand in het kampvuur. Ik ben benieuwd. Mijn hoofdverdachte is Thomas, met Jeroen op een stevige tweede plaats. Het zoeken naar de Mol valt te vergelijken met het zoeken van het geld in die hooiberg. Wat denken jullie?

Seizoen 17, aflevering 3: ‘einde verhaal’

In deze aflevering bleef de groep eindelijk gezellig bij elkaar. De pot kwam ook bij elkaar en Roos werd gekozen als penningmeester. Er kwam zelfs nog een heleboel makkelijk te verdienen geld bij in de pot, 2500 euro voor wat tekeningetjes bijvoorbeeld. Het zal de Mol niet zoveel uitmaken, want we zagen al dat er volgende week een jubileum wordt gevierd: de veiling komt terug! Het is komende week precies tien jaar geleden dat de beschamende veiling van seizoen 7 in Thailand werd uitgezonden: bit.ly/2jFp52E (vanaf 19.00). Meer dan 12.000 euro werd er toen uitgegeven aan jokers, een mooie overnachting en zelfs een afgevallen kandidaat. Toch zal de Mol deze week niet stil hebben gezeten!

De eerste acties die we zagen waren wel echt kandidatenacties. Het Molboekje van Jochem was gejat. Ik vroeg me af of dat heel erg was, want hij schreef, zo bleek vorige week, toch niet veel op. Zou Imanuelle er iets aan gehad hebben? Dit bracht Sigrid wel op een idee, nu mocht ze ook stelen. Ze had de sleutel van de kamer van Thomas en Diederik en vond een heleboel informatie over Thomas. Mijn grootste vraag was toch: Hoe komt ze aan de sleutel? Was ze er al vaker binnen geweest? En wil ik dat wel weten? Er gebeuren maar rare dingen in het hotel..

Er werd helaas niet met de klok mee gezocht. 

Bij de eerste opdracht moest er een estafette gerend worden met één coach die het overzicht had. Diederik en Jochem werden al gelijk opgenoemd. Arme Imanuelle, ze wilde helemaal niet rennen en bood zichzelf dan toch maar aan. Zulke mensen heb je er altijd tussen zitten als er iemand moet worden uitgekozen. Ze werd compleet genegeerd: Diederik werd de coach. En eigenlijk was die plek de enige waar je niet echt kon Mollen, alleen eventueel met de ruime tijd die er was.

De rest deed dat gelukkig wel. Jeroen en Roos liepen samen maar 1 van de 2 eerste zijpaden, de halve 1000 bleef dus achter waarna de kans groot was dat de tweede helft wel werd gepakt. Bij Roos begon ook het gedoe met de kartonnetjes waar toch een duidelijke pijl op stond. Ondertussen bracht Sanne enorm veel verwarring, terwijl er niemand naar de arme Sigrid luisterde over de portofoon. Ze was de enige die het idee achter het karton begreep. Maar het meest viel hier te Mollen aan het eind. Er zijn met zekerheid briefjes weggegooid of kwijtgeraakt en hoe Jochem dacht dat hij twee halve briefjes van duizend had, is me een raadsel. Thomas die de laatste loper was, had in deze opdracht dus de belangrijkste plek.

De groep gunde Imanuelle in de avond dan toch ook een keer iets speciaals. Ze mocht na het bekendmaken dat er dieven binnen de groep actief waren, samen met de andere dief Sigrid aan de slag om te raden wat de andere kandidaten hadden getekend. Ze moesten met harken de kandidaten in het zand uitbeelden. Nu teken ik zelf mensen nog steeds met een hark als armpjes, dus ik vond dat ze het over het algemeen goed deden. Vooral de strategie was goed. Na wederom een idiote opmerking van Sanne over lievelingsdrankjes deden ze het simpel. Roos werd een roos, Jeroen een radio, Sanne was Beatrix en Jochem Mickey Mouse(?). Dat was zeker niet het beste idee van Nederland.

Is het lidmaatschap bij de Avrotros vertienvoudigd?

Dit alles mochten ze doen onder het genot van 5 minuten knallend mooi en duur vuurwerk. Kosten noch moeite is dit seizoen gespaard en het is al duidelijk dat de pot dit jaar naar de programmamakers moet gaan, dadelijk raken ze nog failliet. Of is die veiling van volgende week daarvoor? Uiteindelijk waren er 7 kandidaten getekend, alleen Sigrid ontbrak. De opdracht was om de kandidaten te tekenen, zou Sigrid dan de Mol zijn? Ik denk het niet, want zij en Imanuelle raadden maar liefst 5 kandidaten goed, zelfs knuffelbeer Jochem. Het kunstwerk van Thomas werd fout geraden en de roos van Roos was inderdaad verzopen. Een mooie metafoor naar de latere test en executie.

Die avond en ochtend werd duidelijk dat de 8 kandidaten netjes opgesplitst zijn in 4 verbondjes van 2. En dan bedoel ik geen stages meer, maar echte verbondjes. Wat ik me bij die stukjes altijd afvraag, is of het toeval is dat er altijd een cameraman bij is of niet? Ligt de cameraman op een luchtbedje voor de kandidaten de hele nacht te wachten? Klopt de regie elk uur op de deur of ze nog nieuws hebben wat ze even acterend mogen filmen? Die verbondjes zijn sowieso acteerwerk, want niemand vertrouwt elkaar nog.

Art vertrouwt Portland de dag erna ook niet. Alle ramen en deuren moesten worden gesloten in de jacht op de eindbestemming. De groep reed dwars door Portland en moest op elkaars auto de volledige route vinden. Opvallend was dat Thomas tot twee keer toe de groep volledig kwijtraakte na een stoplicht, dat de warrige Sigrid die als enige de aanwijzingen bij had gehouden en dat eigenlijk niemand zich aan de verkeersregels hield. Gelukkig voor de kandidaten werden de boetes niet betaald vanuit de pot. Ook Jochem die portofoons opeens niet meer snapt en vond dat de auto’s in de goede volgorde moesten rijden, zorgde niet voor duidelijkheid. De opdracht mislukte grandioos, de enveloppen met de vele aanwijzingen hoefden niet eens geopend te worden. 

Miss Mole? Ik kan me niet voorstellen dat de Mol dit seizoen een vrouw is.

Roos moest uiteindelijk in een tuin vol rozen naar huis. Het punt is aangebroken dat de tranen vloeien bij een afscheid. Op naar het Wilde Westen. Wie wordt de Dick Jol van dit seizoen? En gaat de pot echt leeg?

Ik ga als hoofdverdachten weer terug naar Jeroen en neem samen met Diederik voor het eerst ook Thomas mee. Eigenlijk sluit ik ook Jochem niet uit, het zou een geweldige Dennis Weening achtige Mol zijn dan, maar ik kan het me nog niet voorstellen. Datzelfde onvoorstelbare gevoel heb ik ook nog bij de drie overgebleven dames. 

Seizoen 17, aflevering 2: ‘meegaand’

Dit was zeker weten een van de beste afleveringen van Wie Is De Mol? ooit. Zo compenseert het voor de matige seizoensopener van vorige week. Een verlaten fabriek, verdwenen kandidaten, lasergevechten, gillende kandidaten, moeilijk te verdienen geld, leugens en bedrog en een totaal niet vergezochte hint naar Diederik als Mol. We gaan alles langs! 

Art begon vandaag enorm optimistisch. Eén uur, 7 opdrachten op een enorm verlaten terrein, portofoons en 3500 euro: “Het kan niet misgaan.” Ik neem aan dat deze presentator onderhand wel wat ervaring heeft gekregen in hoe dit soort opdrachten meestal aflopen. Frustraties, ellende en prachtige televisie. En waarschijnlijk was Art de geblindeerde busjes even vergeten. Want, ook al werden maar 5 van de 7 opdrachten gevonden, zette Jeroen verdacht zijn portofoon uit en heeft het grootste deel van de groep goed zijn best gedaan om tijd te verspillen, als je als kandidaat alleen bij een opdracht kwam te staan, werd je een busje ingesleurd. Zo werd Roos na 5 correcte tekens van een code weggehaald en werden Jeroen en Diederik bij een ‘FBI-achtige setting’ opgepakt.

Zijn er al molloten met deze code aan de gang gegaan?

Maar ook bij de rest liep het niet. Sanne en Sigrid hadden ruzie met een typemachine en 2 opdrachten. Vreemd, want Sanne is toch enorm goed in typetjes? Alsof zij zelf een typetjemachine is. Waarom ging dat dan zo moeilijk? Sigrid was intussen aan het knoeien met een kipnuggetpuzzel. Wat is het hoogst mogelijke aantal kipnuggets dat je niet kan bestellen met porties van 6, 9 en 20? Nu verkoopt de McDonald’s toevallig ook kipnuggets in die porties en zal het antwoord dus vast geen hint zijn, maar ik kon het niet laten het even te onderzoeken. Het antwoord is 43, net als het aantal tekens van de code van Jochem en Roos. Niemand is 43 of jarig op 4 maart. Het enige dat ik kon vinden was Jekel = 10+5+11+5+12 = 43 volgens de codering a=1, b=2 etc. Of dat met mijn lichte tunnelvisie te maken heeft, geen idee. Maar als Chris Zegers dit had geweten, stond hij nu te springen, te schreeuwen en te stuiteren in Moltalk. 

Dankzij Jochems dure scherm en Yvonnes oplettendheid werd er toch nog 450 euro verdiend. De portie van 9 kandidaten werd wel een portie van 6. Komt er dan ook nog een keer een groep van 20 kandidaten tevoorschijn? Waar zijn ze? Wanneer worden ze geïntroduceerd? Over de 3 verdwenen kandidaten zei Sanne: “Ze zitten straks weer in een speedboot met een vrijstelling”. Het bleek uiteindelijk een fictieve kajak te zijn, maar daarover later meer.

’s Avonds mochten de kandidaten aan de slag met laserguns in een verlaten horrorkermis. Meestal ben je na een dagje kermis 500 euro kwijt aan alle attracties. Nu kreeg je er dit geld voor. Jochem werd als verkenner die niet verkende afgeschoten, waarna Sanne, die kermissen haat, de engste attractie uitkoos. De Screamin’ Eagle. Dit resulteerde in 500 euro en vreemd gegil. En zo werd de horrorkermis nog iets enger. En toen kwam Imanuelle ‘Ik dood, jij dood’ de kermis in. En zo werd de horrorkermis nog weer iets enger. 

Oaks Amusement Park “Where the fun never ends.” 

Verder werd Thomas misselijk, begon Sigrid zwaar te hallucineren en vertelde Art dat hij bewegende vuilnisbakken had gezien. Art was echt niet zichzelf en zei dat hij zelfs een beetje trots was op de groep die 1250 verdiende. Dit alles deed me denken aan de kermis in Rotterdam waar in april vorig jaar 500 kilo cocaïne werd gevonden. Volgens de berichtgeving is de cocaïne vernietigd, maar het zou me niets verbazen als deze partij drugs is verplaatst naar een kermis in Oregon. Het zou me niets verbazen. Net als de jokers die niet gevonden werden, dat verbaast me ook niets.

In een mooie rechtszaal werden de zes kandidaten eindelijk herenigd met de andere drie. De verhalen waren allen ongeloofwaardig, al is iemand verkleden als Elvis of iemand heen en weer laten vliegen naar Las Vegas geloofwaardiger dan het Planet Earth verhaal van de 6 kleine bevertjes. Daarvoor moet je wel heel veel geluk hebben tijdens een dagje met de boswachter. Ik vraag me wel af hoeveel scenario’s ze klaar hadden liggen. Ze konden moeilijk een vrouw verkleden als Elvis en ik vind het ook erg toevallig dat Diederik is uitgekozen om de leugenaar te mogen spelen met daarbij de kans op een vrijstelling. 

“Ik ben de leugenaar.” De vroegste bekentenis van een Mol ooit.

Jochem koos als enige voor de juiste leugenaar. Al was dat natuurlijk wel al nadat de meerderheid al voor Roos was. Sneu dat Jeroen niets kreeg voor zijn geweldige performance als Elvis en Roos niets voor het misleiden van de groep. Al hoop ik niet dat Roos in Las Vegas molgeld heeft vergokt. Of was het misschien geld van het productieteam, ze lijken geld genoeg te hebben dit jaar. En over het eerste idee van de kandidaten. Wat zou het toch vet zijn als Diederik als Mol echt als sniper heeft mogen spelen in de kermis.

Tot slot de test en de vele verbondjes. Al vraag ik me af wat dat bij Thomas en Diederik inhoudt. Diederik zegt: “Wil je het na de test nog een keertje doen.” Waarop Thomas zegt: “We gaan het natuurlijk wel verlengen met een nacht.” Ondertussen heeft Sigrid al een halve roman over Jochem opgeschreven en krijgt Roos alles te lezen wat Imanuelle heeft opgeschreven. Zo is het wel erg opvallend dat Jeroen deze test met een schot hagel heeft overleefd, misschien dreigde hij Art wel daarmee, of is hij de Mol? Voor de meest overduidelijke kandidaat van het gezelschap werd het tijd om naar huis te gaan: Yvonne. Wordt de groep volgende week weer uit elkaar gehaald of wordt het toch nog een keer gezellig? Dat ziet u volgende week.

Mijn Mol op dit moment: Diederik. Het beververhaal was wel erg mooi ingestudeerd.

Mijn Tunnels-zijn-gevaarlijk-verdachten: Jeroen, Roos, Jochem en Sigrid. Ook zij hebben nog bijna niets goed gedaan.

Seizoen 17, aflevering 1: ‘… zo gedaan’

Art zei vooraf aan dit nieuwe seizoen van Wie Is De Mol? dat de opzet wat veranderd is. De opdrachten staan minder los van elkaar en de uitkomst van één opdracht kan gevolgen hebben voor de volgende. Zo gezegd, zo gedaan. Deze eerste aflevering was hier een goed voorbeeld van. Al hoop ik niet dat elke aflevering in feite maar één grote opdracht is. Om nog terug te komen op de titel ‘… zo gedaan’, zong Ramses Shaffy niet ooit “Laat me, laat me, ik heb het altijd zo gedaan.”? En wie heeft er in de serie Ramses gespeeld? Juist, Thomas. We zijn begonnen!

Wat mij betreft sloeg ‘zo gedaan’ in de titel op de simpelste aflevering in jaren. Het was zo makkelijk gedaan. Maar, omdat niets is wat het lijkt, gaan we alle opdrachten gewoon langs.  Het begon met een opdracht die alleen maar zou bepalen op welke plaats een kandidaat deze aflevering zou zijn. Dat doet mij gelijk denken: wat zou de Mol in dit geval doen? Na de winnaarsvlucht ga je voor een vrijstelling en kunnen zes kandidaten jou en al je gezichtsuitdrukkingen observeren in gesprek met Art. Als je in de losersbus terecht komt, kun je voor geld gaan en je medekandidaten goed observeren. Als Mol zou ik niet graag willen dat de hele groep je kan observeren terwijl je zogenaamd verbaasd reageert op het aanbod van Art.

Terug naar het mistige bos in Oregon waar de tien kandidaten vier papiertjes moesten vinden met een vliegticket naar de hoofdstad. Er werd met de klok mee gezocht en nu wel wat gevonden! Ellie en haar politietactieken waren toch niet voor niets. Opdat wij niet vergeten. Vincent, Roos, Thomas en Jeroen zagen door de bomen de envelop wel en mochten langs wat reclamebeelden voor Oregon vliegen. De andere zes moesten de achtervolging inzetten met busjes. Waarom dit een achtervolging was en dit zo snel mogelijk moest gebeuren, geen idee.

Toch wel het meest opvallende moment. De bijna-Chris-en-Rik-déjà-vu.

De zes werden verdeeld in twee busjes en hadden een uur de tijd om in de grote Amerikaanse stad vijf enveloppen te vinden. Als straf omdat ze zojuist niets hadden gevonden. Diederik, Sanne en Imanuelle lieten zich toen wel erg makkelijk ompraten om achter het geld aan te gaan. Iedereen wil toch het vraagteken? Ook al bleek het uiteindelijk niets uit te maken wie het vraagteken vond, het is toch apart. Enfin, het vinden van de enveloppen bleek, ondanks goede pogingen van Sanne en Imanuelle om langs enveloppen te lopen, een eitje. In de Dominicaanse Republiek of Hongkong is het nog moeilijk om aan de lokale bevolking te vragen waar een standbeeld of gebouw is, in Amerika niet. Ruim binnen de tijd was alles gevonden. 

De andere vier leken het nog makkelijker te hebben. Voor zover ik weet was er niet eens tijd om mee rekening te houden, de aanwijzingen waren handig verstopt op identieke spandoeken met Mol logo’s en ze werden zelf met brug en al getakeld naar de sleutel voor de vrijstellingen. Aan tafel had Jeroen het idee om te liegen over de vrijstellingen. Roos zou de andere groep wel even bij de neus nemen. Letterlijk en iets te opvallend. De zes kandidaten hadden gelijk door dat de vier met de neus in de boter oftewel een vrijstelling waren gevallen. Iets wat daarna in de bioscoop extra duidelijk werd.

Art saboteert hier het leven van tientallen Amerikanen. Hij is de Mol!

Psychologisch gezien was de opdracht in de bioscoop een grote mindfuck en vooral voor een kijker fantastisch om te observeren hoe iedereen reageert. Door het bedrog van Jeroen en Roos werd deze scene extra leuk. Al was het aanbod van Art wat mager. Als het nou geld had gekost om je vrijstelling te bewaren, was het misschien nog iets interessanter geworden. Zo kon zelfs Art met zijn goed gekozen woorden en zijn “artje onder het gras” dat de andere zes een vrijstelling af konden pakken hen niet overtuigen op het aanbod van de groepsvrijstelling.

Jammer dat de andere zes deze mooie gezichtsuitdrukkingen niet meer konden zien.

Bij Vincent “Nee” Vianen werd de vrijstelling afgepakt en, omdat hij dit al zag aankomen, had hij de vrijstelling uit goodwill ook ingeleverd. Toeval of niet, hij moest ook gelijk naar huis. Opvallend genoeg zaten Yvonne en Jeroen, volgens de biechten, voor het grootste deel met hun vragen op Vincent. Al weten we dankzij de vrijstelling van Jeroen en de loterij van de eerste test nog niet veel. De enorm fanatieke Vincent had er wel heel snel vrede mee dat hij weer naar huis moet: “Het is niet zo erg.”. Als je het niet zo erg vindt, geef je plek volgende keer dan gewoon aan iemand anders, aan mij bijvoorbeeld!

Aflevering 1 was nog inkomen. Simpele en vooral duidelijke opdrachten. Al was het vuile spel dat gespeeld werd heerlijk om te zien. Volgende week barst het pas echt los met (of zonder) etherdiscipline, frustraties, lasers en nog meer psychologische spelletjes.

Nadat ik vorig jaar in de eerste aflevering Klaas weg had gestreept vanwege zijn 1000 euro, hou ik me nog even wat meer op de vlakte. Al denk ik toch echt dat Yvonne, Diederik en Thomas kandidaten zijn. Mijn verdachten: Imanuelle, Jeroen.

Seizoen 17, nog maar één week wachten!

Het is 1 januari 2017. Op deze dag wenst iedereen elkaar geluk toe en geeft men elkaar de beste wensen. Maar waarvoor is dat geluk eigenlijk nodig? Voor het ontrafelen van het grootste en leukste mysterie van de Nederlandse televisie natuurlijk! Traditiegetrouw begint Wie Is De Mol? begin januari en dat geluk heb je wel nodig. Zaterdag 7 januari is het tijd voor de start van het zeventiende seizoen. Het speelt zich af in Oregon, een staat in de Verenigde Staten. Een groot pluspunt van dit seizoen is dat Moltalk verplaatst is van NPO 1 naar NPO 3. Het concept is leuk, maar dan niet voor een enorm publiek op NPO 1. Vroeger was alles beter inderdaad, toen Moltalk nog met een haperige stream in een keldertje werd uitgezonden zonder er een enorme show van te maken. Vorig seizoen begon ik, na al meer dan 10 jaar een trouwe fan te zijn geweest, met deze blog. Dat werd een groot succes, ik wil daarom nog een keer iedereen bedanken voor alle toffe reacties en het mooie aantal volgers dat we vorig jaar bereikt hebben. Dit jaar ga ik gewoon weer stukjes schrijven! Om te beginnen, een zeer korte introductie voor dit zeventiende seizoen.

De tien kandidaten van dit seizoen! Diederik draagt de mol. Humor!

De kandidaten dit jaar van links naar rechts: Thomas, Jochem, Sanne, Vincent, Diederik, Art, Yvonne, Jeroen, Sigrid, Roos en Imanuelle. Oh wacht, Art is nog steeds de presentator. Ik vertrouw hem nog steeds niet. Ik ken de helft van de kandidaten, maar ik laat me graag verrassen door de leuke mix van BN'ers die de programmamakers altijd weet te creëren. Ik hoop dat het na vorig jaar niet nogmaals zo makkelijk wordt gemaakt wie de Mol is.

Om nog één keer terug te komen op dat geluk en de beste wensen, hierbij mijn eerste gok wie dit jaar de Mol is. Deze gok is gebaseerd op feiten over de kandidaten, wekenlange research, karakterschetsen, de eerste filmpjes en blind mijn vinger bewegen totdat iemand "Stop!" riep. Ik vind dat het geen zin heeft om je van tevoren al veel op te zoeken over de kandidaten, een verspilling van tijd als je het mij vraagt. Of het nou een schrijver, programmamaker, actrice of danser is, in een spel vol intriges en mysteries ben je altijd anders en neemt iedereen een rol in die je vooraf niet zou kunnen voorspellen.

De mol: Roos.