zondag 31 januari 2016

Seizoen 16, aflevering 5: ‘3 al weg, 7 over’

Herinnert u zich Chris Zegers en Rik van de Westelaken nog die vorig jaar na de vlucht in het watervliegtuig een “Wie is de Mol?”-envelop compleet misten? En dat ze daarna met een bootje de mangrove ingingen, omdat ze dachten dat deze hen naar het geld zou brengen? Deze vreemde actie van vorig jaar was dé inspiratiebron van de programmamakers voor deze aflevering. Deze groep mist de enveloppen al net zo makkelijk, maar vond wel makkelijk geld in het mangrovebos. Lang konden ze hier niet van genieten, de laatste opdracht was weer een enorme brug te ver.

Na het huiselijke ontbijt en de openbaring dat Tim nog in het spel zit, kwam de groep aan bij Art. Ze begonnen met een vrij simpele opdracht, één iemand fietst naar Art toe en wacht tot de andere kandidaten de antwoorden al fietsend doorgeven. Taeke, die naar Art gaat sprinten, komt al snel met een slimme tactiek hoe de rest allemaal twee antwoorden aan hem door kan geven. Maar daar hielden ze zich natuurlijk niet aan. Taeke, en daarachter ook de meeste kandidaten, raceten zonder om zich heen te kijken door het zand. 

“Het moge duidelijk zijn dat Taeke geen motortje nodig heeft in zijn fiets.”

Iemand die het een stuk rustiger aan deed was wederom Cécile. Van haar drie grootste angsten zijn er nu al twee voorbijgekomen, de rotswand en het fietsen door het zand. Ik kan niet wachten op de opdracht waarbij de kandidaten moeten invoegen op de snelweg. Cécile haalde ondanks dit slakkengangetje ruim binnen de tijd het eindpunt van het parcours. Helaas lagen er geen enveloppen op het pad zelf, want dan had ze misschien nog geld binnen kunnen halen. Dit onderstreept nog maar een keer dat ze allemaal veel te hard hebben gefietst. En zo worden de eerste 6 vragen compleet gemist.

Daarna begint Taeke over vraag zeven: “We zijn nu bij nummer 7. 7 over.” Een letterlijk deel uit de titel van deze aflevering. Klaas geeft daarop eindelijk het eerste goede antwoord. De groep is zonder Ellies speurwerk en portofoongebruik verloren en vooral Tim is meerdere keren onverstaanbaar. En waarom gingen Rop, Klaas en Annemieke na vraag 7 terugfietsen om de eerste gemiste enveloppen te zoeken? Bij vraag 11 meldt Rop plotseling dat ze vraag 5 hebben gevonden. Goed bezig Rop, goed bezig. Uiteindelijk wordt er op die manier nauwelijks geld verdiend. Hoewel het in het begin duidelijk was dat de enveloppen op volgorde hingen en dat ook genoemd werd tijdens de bespreking, waren de kandidaten achteraf erg verbaasd dat dit zo was. Klaas geeft maar gelijk Tim de schuld omdat iedereen achter hem aan reed.

Wat volgt is een klassieke scene uit Wie Is De Mol. Rop wil nieuw leven blazen in zijn vertrouwensbond met Annemieke. Dit doet hij door te zeggen dat hij vragen op haar heeft ingevuld tijdens de test, maar haar nu niet meer verdenkt. Hierop vraagt zij lukraak of Rop de Mol is. Helaas is het antwoord ook dit seizoen een duidelijke “Echt echt echt niet”. Ze bedenken een meesterlijke tactiek: ze gaan zich overdag verspreiden om iedereen in de gaten te houden en overleggen ’s avonds wat er allemaal is gebeurd. Tijdens de twee opdrachten die hierna komen, komt dit al goed naar voren. Ze zitten samen in de boot en staan naast elkaar op de brug.

Voordat de kandidaten de boot in mogen stappen, moeten ze eerst negen tekens uit het hoofd leren. Deze symbolen moeten ze in het water terugvinden om de puzzel weer compleet te maken en te vinden waar het geld ligt. Tim roept gelijk dat als iedereen er 1 of 2 onthoudt, het allemaal goedkomt. Gelukkig corrigeert Annemieke dit en iedereen gaat gefocust alle tekens in zijn hoofd stampen: “Tosti, Drieoor, Slang, Aap, Rop, Zon, Vogel, Schildpad en Baby”. De groep was meesterlijk bezig.

Deze 9 symbolen slaan op de 9 kandidaten, met Rop in het midden. Een simpele vertaling laat al snel zien wie de missende Mol is.

In drie boten gaan ze daarna de baai verkennen. Taeke en Tim zaten in boot T, Cécile en Klaas in boot C en Annemieke, Rop en Marjolein in boot ARM. Deze armzalige boot was onbereikbaar door de portofoons en haalde ook geen enkel symbool binnen. De andere boten pakten ondertussen vlekkeloos de juiste bordjes en de puzzel werd al snel in elkaar gezet. Het geld lag bij “Boca del Tiburon” en de cijfercode was 113. Klaas mocht dit makkelijk verdiende geld in zijn eentje uit de kist halen en haalde er netjes één briefje van 1000 euro uit. Dat er waarschijnlijk veel meer in de kist zat, komen we aan het eind van de serie pas te weten.

Terug in het appartement gaat iedereen weer zijn eigen gang. Cécile gaat al het verdiende geld even witwassen en helemaal glad strijken. Verrassend, aangezien je van haar wel verwacht dat geldbiljetten moeten rollen. Ook heeft ze ergens op het eiland met het geld een zwarte neplederen penningmeesteresse portefeuille gekocht, zodat ze de pot ook mee onder de douche en in bed kan nemen.

In de laatste opdracht mochten de kandidaten plaatsnemen op “De brug naar Nergens”. Met de onmogelijke opdracht die kwam, leidde dit inderdaad naar nergens. De kandidaten moesten twee uitvoeringen van “Het groot dictee der toetsenbord taal” overbrengen van de linkerkant naar de rechterhelft van de brug. Ondanks de aanwezigheid van voornamelijk acteurs en presentatoren is het onthouden van tekst in één richting al moeilijk genoeg. Toen de zinnen door elkaar liepen, ging er dan ook veel fout. Achteraf bleek zelfs dat je met deze opdracht alleen 1000 euro kon winnen als beide teksten goed waren overgeschreven. Vrijwel onmogelijk.

De kandidaten probeerden van alles, maar het was tevergeefs.

Als Mol hoef je in deze opdracht dus eigenlijk niet heel veel te doen. Deze groep heeft nu eenmaal een chronisch probleem met communicatie. De beste locatie van de Mol was ergens in het midden, waar deze gemakkelijk één woordje kon veranderen en kon zien hoe goed de opdracht ging. Klaas stond wel heel goed naast Taeke, die duidelijk het minst was in deze opdracht. Hij gaf hem achteraf dan ook snel de schuld voor de toegevoegde secretaressedag-zin, zoals Tim na opdracht 1 al tot zondebok werd uitgemaakt.

Opvallender was misschien wel de tekst zelf. Meervoudigepersoonlijkheidsstoornis had volgens het kaartje 38 letters, terwijl dit er in werkelijkheid toch echt 35 zijn. Slaat de titel van de aflevering “3 al weg” hier misschien op? De Mol is in dit spel natuurlijk iemand met zo’n stoornis. Aan de ene kant doet hij of zij zich voor als een kandidaat, maar saboteert aan de andere kant ook vele opdrachten. Het mooiste moment van deze opdracht kwam zoals gebruikelijk van Art. Deze man geniet er van als opdrachten mislukken. Hij leest een zin voor en vraagt aan de groep: “Herkennen jullie dat?” Hierop knikken de kandidaten hoopvol. “Mooi, dat was de enige zin die goed was!” Prachtig.

Voor Marjolein was dit de laatste opdracht die ze meemaakte. Tijdens de test zei ze nog dat ze blij was dat ze deze aflevering dicht bij haar Mollen in de buurt was geweest. Ze zat waarschijnlijk in een tunnelvisie op Rop en dan kun je nog alles van iedereen bijhouden, als Rop niet de Mol is, vlieg je gewoon naar huis. Met joker en al.

Volgende week mogen de kandidaten op zoek gaan naar zichzelf, maar zien we dat Cécile vooral op zoek is naar de Mol op de achterkant van het geld. Hopelijk zien wij dan ook wat wij moeten zien.

Mijn mollen: Klaas en Tim.


zondag 24 januari 2016

Seizoen 16, aflevering 4: ‘minder dan je denkt’

De kandidaten verlieten deze aflevering de bruisende hoofdstad om een natuurdocumentaire te maken op het schiereiland Samana. De flora en fauna worden goed in beeld gebracht. Zo zien we de azuurblauwe zee met de kust vol palmbomen. We zien een kreeftje, lopend over een prachtig wit strand en er wordt gefilmd bij een rotswand en in een spectaculaire grot. Maar we zien natuurlijk ook de Mol in zijn natuurlijke habitat.

De aflevering begint zeer opmerkelijk: Klaas wil zijn penningmeesterschap weggeven. Dit is een actie die je, zo neem ik aan, als Mol nooit zal doen. Hij geeft het geld met de afbeelding van de Mol weg en wil zo vooral observeren hoe zijn verdachten reageren. Het helpt voor zijn tunnelvisie natuurlijk wel dat zijn verdachten gelijk toehappen. Uiteindelijk belandt het geld bij iemand waar je het niet van verwacht: Cécile. De groep vertrouwt haar blijkbaar het geld toe en de Mol hoopt dat er snel een opdracht in een winkelstraat wordt gehouden. Ze vertelt zelf ook nog dat ze geld alleen op kleur bij elkaar kan leggen, dat zou nog handig van pas kunnen komen als ze gaat puzzelen met de achterkanten van het geld.

In de eerste opdracht mag de groep met een kajak de zee op om kokers te verzamelen. Dit werd zeker niet makkelijk gemaakt voor de kandidaten. Zo mochten ze niet alle kokers pakken, konden ze uit de kajak gegooid worden door duikers en moesten ze piskleurige waterschoenen aan. Met Cécile in een opdracht gaat het zo alweer meer over bijzaken dan de echte opdracht. Ik vraag me af of Cécile, toen ze omgeslagen werd door een duiker, toch nog blij was met deze waterschoenen.


Als Mol wil je natuurlijk omslaan met een heleboel goede kokers aan boord of foute kokers terug aan land brengen. Naast Cécile belandden ook Klaas, Tim en Taeke in het water en vooral Klaas en Cécile hadden best veel kokers aan boord. Ik weet trouwens niet of het schreeuwen van de codes door de megafoon van Klaas behulpzaam was of één grote afleiding. In de laatste aflevering zal sowieso blijken dat de gebruikte codes een verborgen aanwijzing zijn naar de Mol. Dankzij onder andere Ellie, die als enige het overzicht bewaarde in een groene cirkel, werd er toch nog 1000 euro verdiend voor de nieuwe penningmeesteres.

Bij het ontbijt een dag later had Art belangrijk nieuws voor de kandidaten. “Bij de volgende opdracht draait het om soepele samenwerking en strategisch inzicht.” Vertel eens iets nieuws Art. Hier werd natuurlijk niet naar geluisterd en er werden alleen maar duo’s gevormd met mensen die elkaar niet echt vertrouwden. Art gaf elk duo een lijstje vol waardevolle spullen en 5 minuten de tijd om te overleggen. Je zag dat iedereen dezelfde tactiek bedacht en ze wilden vanzelfsprekend voor de jokers en de vrijstellingen gaan. Taeke riep bijvoorbeeld niet voor het eerst dit jaar dat het geld niet belangrijk is. De enige die er niet bij gebaat was om als eerste van de twee door dat veld te rennen was natuurlijk de Mol, ik neem dus aan dat de Mol als tweede naar binnen ging.

De hoofdprijs. Woohoo!

Je had maar 2 minuten de tijd in de steengroeve en al snel bleken alle vrijstellingen achter cijfercodes verstopt te zitten. Twee minuten is dan echt veel te kort om alle codes te proberen. Annemieke had in deze opdracht de beste tactiek en het meeste geluk. Ze rende met Song 2 van Blur, een lekker nummer dat 2:02 duurt, langs de mandjes. Woohoo! Ze mocht zelfs als eerste door het veld heen en vond het hoogst haalbare: drie jokers! Woohoo! De “min 500” neemt elke kandidaat op dit moment natuurlijk voor lief en Annemieke was dan ook binnen de tijd weer terug. Woohoo! Na afloop mocht Ellie met haar “Pak af”-kaart de groep ondervragen en fouilleren en niemand geloofde dat Annemieke de drie jokers had. Woohoo!

De rest van de groep had wat minder geluk. Ellie vult een cijfercode verkeerd om in, Rop en Cécile rennen dwaas veel te lang rond en Marjolein pakt uit armoede maar geld voor de pot mee. Ellie grijpt met haar “Pak Af”-kaart de informatie voor de komende test af van Tim en, zo zien we later, ook dat zorgt voor weinig geluk. Bij elkaar wordt er niets verdiend in deze opdracht, ook omdat het woordenboek blijft liggen in de oude mijn. Naast de 2000 euro bevatte het woordenboek ook nog enkele interessante markeringen die je helaas niet goed kon zien.

Na afloop is iedereen benieuwd wie de drie jokers met de min 500 heeft gepakt. Ook hier gelooft iedereen Annemieke. Cécile zegt: “Als penningmeesteres wilde ik ook het negatieve geld hebben.” Een vreemde uitspraak, welke kandidaat wil nou negatief geld hebben? Ook met de achterkanten van het negatieve geld kun je puzzelen en je wilt weten wie het op zijn geweten heeft, maar waarom dumpen ze de negatieve geldbriefjes niet een keer van de boot af? Dat zou de pot wel ten goede komen. Gelukkig ziet Cécile bij de test haar geliefde min-geld verschijnen.

Voor de laatste opdracht mocht iedereen, behalve Cécile die nergens vol aan meedoet, na het oplossen van een raadsel een rotswand beklimmen. Deze raadsel bestonden uit vele flauwe instinkers die vaak fout werden beantwoord. Bij het eerste raadsel ging het gelijk mis. Hoe groot is de kans dat 2 jokers, gegooid door Taeke en Tim, op “De Mol” vallen. Deze kans is natuurlijk veel kleiner dan 25%. Ik weet dat Tim niet heel goed kan gooien, dus de kans dat hij de joker op Taeke gooit is logischerwijs al een stuk kleiner. En zo klom Tim voor niets de rots op, velen volgden zijn voorbeeld.

Tim: “Het uitzicht is zeker een 6.5.” Zijn cijfer voor logica helaas niet.

Marjolein was dan eindelijk de eerste die met een goed setje sleutels de wand mocht beklimmen. Helaas had ze niet opgelet bij de uitleg van de opdracht en probeerde ze het verkeerde slot te openen. Een enorm domme actie. Nog dommer waren sommige antwoorden die ze gaven, zoals bijvoorbeeld de 96 op het aantal stenen in een dominospel. Geen enkele waarde van n leverde in die formule 96 op, terwijl het goede antwoord allang was genoemd door andere kandidaten. Het maakte dan ook niet uit dat Annemieke niet naar boven durfde.

Gelukkig was er uiteindelijk Ellie Lust die op een heroïsche manier de wand beklom en de kist naar beneden bracht. In deze kist zat het belachelijk lage bedrag van 1500 euro. Het was, zoals de titel zei, minder dan je denkt. Zou het misschien zo zijn dat de Mol boven op de berg geld uit de kist heeft gehaald? We gaan deze Houdini-act hopelijk terugzien in de laatste aflevering. Tot verdriet van alle kijkers was dit wel de laatste keer dat we Ellie in beeld zagen. Ondanks de extra informatie over de test zat ze fout en moest ze naar huis. Deze extra informatie bleek achteraf een vraag te zijn die tijdens de test werd gesteld. Als je de verkeerde persoon verdenkt heb je hier logischerwijs niets aan.

Volgende week zien we chaos in de boot, chaos op de fiets en waarschijnlijk ook chaos op een brug. Heerlijk.

Mijn Mollen: Taeke en Tim.

zondag 17 januari 2016

Seizoen 16, aflevering 3: ‘wie schrijft die blijft’

De twee opdrachten in deze aflevering werden best goed gespeeld als je kijkt naar het geld wat er is binnengebracht. Zelfs ver bovengemiddeld als je kijkt naar vergelijkbare opdrachten uit voorgaande jaren. Het leek wel alsof negen kandidaten door de stad liepen en lasers ontweken. Misschien was dit ook wel zo, aangezien de Mol wist dat er aan het eind van de aflevering een enorme hoop geld uit kon gaan en hij zo nog even wat vertrouwen kon winnen voor het echte werk zal gaan beginnen. Gelukkig viel er zeker nog genoeg op te merken deze aflevering. And I’m on it. 

In de eerste opdracht moesten de kandidaten puzzelen met geldbiljetten. Een favoriete bezigheid van de kandidaten. Dat er nog geen mobiele-telefoondiscipline was, werd al snel duidelijk. Taeke nam een keer de telefoon op met een Spaanse groet en een keer met “Domino’s Pizza”. Tussen Remy en Rop was enorm veel miscommunicatie. Rop: “O dus het plein waar we gisteren waren, met de muziek?” Remy: “Nee nee nee, Juan Puablo Duarte.” En dus liep Rop, met Ellie in zijn gevolg, in een rechte lijn naar het plein waar ze gisteren waren. Tim en Klaas hadden blijkbaar alle tijd van de wereld en leerden de lokale bevolking zo iets beter kennen. Een keuveltje hier, een groetje daar. Ze probeerden zelfs tevergeefs een lift te regelen.

“Hoe ver komen we met twee derde van 250 euro?”

Als Klaas en Tim bij het Plaza Duarte aankomen, gebeurt er iets opvallends. Ondanks dat Klaas en Tim al 2 delen van de 250 hadden en Remy, Cécile en Marjolein de hele opdracht nog niets hadden gedaan, eindigde de 250 euro niet bij Klaas en Tim. Zo konden zij vrolijk doorgaan met het lopen door de stad. Ook de 500 euro werd vervolmaakt en Ellie liet Rop slim achter bij Annemieke en Taeke. Ellie had ook wel door dat Rop nooit in zijn eentje het Plaza Duarte zou bereiken. Uiteindelijk werd de plek onder de grond natuurlijk niet gevonden. Of, zoals Klaas leuk vertelt: “Dit is typisch zo’n opdracht waarbij de Mol lachend met 1000 euro heen en weer loopt en denkt “Ik kan het allemaal niet vinden”. Juist Klaas, jij kon het ontbrekende biljet niet vinden en liep wel met een van de delen van 1000 euro rond.

Toen volgde er een interessante scene met de verkregen geldbedragen. Het deed zich voor alsof het bekijken van de biljetten een dagelijkse bezigheid was. Klaas deelde het geld netjes uit en iedereen begon alle interessante dingen op te schrijven in zijn of haar Molboekje. Dit was wel waarschijnlijk de eerste keer dat de patronen op de achterkant uitvoerig besproken werden. Klaas, Ellie, Tim en Marjolein zijn druk in de weer met puzzelen en iemand, volgens mij Rop, geeft aan dat het wel eens een foto zou moeten worden. Ze kwamen er nog niet ver mee. Maar ja, normaal gesproken begin je met puzzelen natuurlijk met de hoekjes. Dit zijn echter alleen maar rondjes. Hoe moet je dat in vredesnaam doen? Daarbij zal de Mol op dit moment ook wel weten dat er nog lang niet genoeg briefjes zijn om een mooi portret te maken. Tim is in ieder geval “On it”.

Afgelopen week kwam in het nieuws dat de Nederlandse politie vanaf dit jaar drones gaat inzetten bij speciale missies. Om deze drones en hun piloten goed te testen namen ze contact op met Wie Is De Mol. De makers twijfelden eerst nog wat, maar toen de Nederlandse politie over lasers begon en zelfs een kandidate wilde leveren voor het programma in ruil voor deze testmogelijkheid, was het productieteam van Wie Is De Mol snel om. BN’ers raken immers ook een keer op. Ondanks de snipers en de drones wist meer dan de helft van de kandidaten de opdracht te halen, een slechte generale voor de politie. 

Lasers, de drone van elke Molkandidaat.

De opdracht begon met het moment waarop Klaas alweer geld uit mocht delen. De groep kreeg 1500 euro en iedereen mocht met een paar briefjes tussen de lasers door naar de overkant rennen. Verkenner Tim offerde zich op voor de groep. Hij vertelde duidelijk waar de verdubbelaars lagen, maar gaf wel een slecht advies om rustig aan te doen. Sportman Taeke zou, onder toeziend oog van zijn moeder Cécile, het hoofdbedrag wel even binnen sprokkelen en verdubbelde de 500 euro zelfs. Ook met Rop ging het een stuk minder goed. Hij kan heus wel rennen, dingen ontwijken, zo vertelde hij. Inderdaad. Als een malariamug die door een klamboe probeert te komen. En even later rende hij in een rechte lijn, zonder te zigzaggen, vol in een laserschot. Het excuus dat hij nachtblind was, was natuurlijk wel erg makkelijk en verdacht. Ik vraag me wel af of je zoiets als Mol vooraf kan bedenken, dat je wel even vol in het net zou gaan lopen. 

Na afloop vond Remy dat de Mol zich moest schamen. Er kwam een ongemakkelijk gesprek op gang, waarna Klaas nog ongemakkelijker snel van onderwerp verandert met de woorden: “Biertje iemand?” Dat de groep het niet bij één biertje hield werd snel duidelijk in de bus. WHY TELL ME WHY. Niet alleen de Mol hoeft zich hiervoor te schamen. Een duidelijke Molactie van Cécile, half Nederland bleef de hele avond met Anita Meyer in zijn hoofd zitten. Waarvoor dank. Gelukkig wordt de groep een brakke ochtend later wakker met een heerlijk rustig harpgeluid.

41.. Taeke: “Het ligt voor de hand dat de Mol hoog gaat bieden.”

Tijd voor de test. Maar eerst vond er een biedronde plaats, waar je vijf vragen uit de test weg kon strepen. Het een na hoogste bedrag werd geaccepteerd, wat logisch is, aangezien de Mol toch wel 4150 euro op zou gaan schrijven. Wat opviel is dat het bedrag van Rop met een 2 begon, het bedrag van Taeke met de cijfers 41 en het bedrag van Cécile eindigde op een heleboel negens, kleding in de winkel toevallig ook. Een van de kandidaten heeft blijkbaar het vage bedrag van 2345 euro geboden voor het vage voordeel om vijf vragen weg te strepen. Art was coulant voor de groep en gaf ze 5 euro korting. Dit zorgt dat hij voorlopig afvalt als Mol. Het lijkt veel geld, maar als je het vergelijkt met de veiling in seizoen 7 waarin de kandidaten 12000 euro weggooiden aan jokers, een eerdere afvaller en enkele Molboekjes valt het nog best mee. Het is mij wel een raadsel waarom Rop na afloop van het afrekenen van het geld zonder reden “Annemieke, Marjolein of Tim” zegt in zijn Molbiecht. Uiteindelijk moet de persoon die 0 euro heeft geboden naar huis: Remy. Typisch. Wie een bedrag boven de €0,- schrijft, die blijft.

Volgende week wordt er gekanood waarbij de muziek van Jaws voorbij komt, worden er zwarte vrijstellingen uitgedeeld en moeten ze een rotswand beklimmen. Dat klinkt weer spannend. Tot Molgende week!

Mijn mollen: Ik wil Klaas niet verdenken, dus ik ga voor Rop en Taeke.

zondag 10 januari 2016

Seizoen 16, aflevering 2: 'het laatste woord, letterlijk'

De tweede aflevering begon nog gezellig op een terrasje onder enkele palmbomen. Er werden grappen gemaakt en Airen omschreef nogmaals enkele kandidaten. Ze sloot haar verhaal af met de hoopvolle zin “We moeten een klein beetje een lijn vinden in hoe we dingen gaan aanpakken, maar ik denk dat het helemaal goed gaat komen.” Airen zei dit op zo’n ironische manier dat je als kijker gelijk wist dat het helemáál niet goed zou gaan komen.

De hoop van Airen kon meteen de prullenbak in toen de tien kandidaten als idioten begonnen te rennen over de zoutmijn. Totale paniek, de chaos brak los. Niemand kwam met een plan van aanpak of bewaarde het overzicht. De opdracht leek toch niet zo heel moeilijk, er moesten vier karren met het juiste zout verzameld worden. Uiteindelijk stond er één dappere kandidate op die orde in de chaos wilde scheppen: Ellie. Niet met een verstandig plan om de puzzel met de karren op te lossen, ook niet met een slim plan om meteen 2 of 3 mensen op één zoutsoort te laten focussen, maar met etherdiscipline. Ik betwijfel of het heeft gewerkt. Ze denkt ondertussen nog steeds dat ze met enkele nieuwe rekruten op trainingskamp is, aangezien ze het heeft over oefeningen in plaats van opdrachten en iedereen blijft verbeteren op het zeer belangrijke portofoongebruik.

Ellie: “Ik probeer een soort bruggetje te maken.” Tim: “Nou dat is mislukt.”

Het was al snel duidelijk dat niemand met de juiste zoutoplossing kwam. Het verkeerde zeezout werd eerst in een kruiwagen geschept, er kwamen wat kreukels in de creaties van Cécile en Tim zocht naar zeldzame zoutsoorten, terwijl de vier benodigde stapels met zout al gevonden waren. Remy stuntelde ondertussen met kruiwagens en om het feest compleet te maken, delegeerde Taeke Klaas om een verkeerde kar van 135000 kilo naar de kruiwagen met mineraalzout te rijden. Uiteindelijk eindigde het mineraalzout en, tot verdriet van Noord-Nederland, het strooizout niet op de juiste plaats en zo veranderde de zoutmijn niet in een goudmijn voor de kandidaten: de opdracht was mislukt. Art wrijft dit er achteraf ook nog eens goed in, wat resulteert in gegrinnik van enkele kandidaten.

Dit grinniken houden ze vol tot bij het eten, waar Ellie nog een keer probeert uit te leggen hoe de vork in de steel zit wat betreft de portofoons. Ze bedoelde het allemaal vast heel serieus en ik hoop dan ook dat dit volgende keer een stuk beter gaat. Of eigenlijk niet, ik wil Ellie wel eens echt kwaad zien worden.

De volgende dag bracht Art de groep naar een mooi, synthetisch en fluorescerend optreden op een plein in Santo Domingo. Art zou voor de tweede keer deze aflevering een groepsfoto maken, alleen dan met 200 man publiek erbij. Hierna moest deze foto gereconstrueerd worden door iedereen weer op precies dezelfde plek op dezelfde traptrede terug te plaatsen. Rop bedacht een uitstekend plan van aanpak door elke kandidaat een blok te geven om te onthouden. Dat je hiermee ook niet doorhad waar er gemold werd was natuurlijk ideaal voor de Mol.

De manier waarop een modedeskundige mensen onthoudt.

Negen kandidaten kregen een eigen vak die hij of zij in een paar minuten moest onthouden en Marjolein liep als stoorzender overal langs. Uiteindelijk kreeg ze haar eigen kleine clubje van mensen die ze maar moeilijk in haar geheugen kon prenten. Iedereen bedacht zijn eigen methode om de lokale bevolking te onthouden. Van shirtkleuren tot accessoires en van gezichten tot bananen. En het werkte fantastisch. Het reconstrueren ging als een speer en de mensen zaten zo snel op de trappen dat er nog tijd over was. De helft van alle traptreden waren perfect neergezet door de kandidaten, wat echt een knappe prestatie, is en 700 euro werd verdiend. Het bleef dan ook nog lang onrustig op het plein in Santo Domingo.

De eerste geheime bontjes worden even later al gesloten. Cécile vindt een bontje vast niet kunnen en zal dus nog weinig informatie delen. Annemieke trapt wel als een dom bontje in een verbond met Rop. Het blijft altijd mooi om te zien dat mensen vertrouwensbanden beginnen met mensen die ze eigenlijk totaal niet vertrouwen. Dit vertrouwen stond later die avond ook op de proef in het eeuwenoude klooster. Je moest een duo vormen met diegene die je in de gaten wilde houden of iemand die je blind vertrouwt. In dit klooster kon je als kandidaat jokers en vage informatie winnen over de Mol. De meeste kandidaten waren vooral blij met de jokers en vroegen hardop af wat die open deuren van de oud-Mollen nou precies betekenden. Waarschijnlijk had het iets te maken met het zinnetje “Achter je rug”. Het werd niet voor niets 20 keer herhaald en zelfs Art benadrukte dat achteraf nog maar een keer.

Cécile en Klaas vertrouwen elkaar duidelijk niet. Er werden geen jokers verdiend en de enige informatie die werd uitgewisseld was “Je moet daar en daar op letten, maar let ook daar en daar op.” Dat was compleet anders bij Rop en Annemieke die bijna als een getrouwd stel besloten dat Rop naar binnen ging. De belangrijkste informatie die Rop nog wist na afloop was dat niets is wat het lijkt. Dit gaat echter niet altijd op. Soms is een opdracht gewoon wat het lijkt. Ditmaal een mooi klooster met veel fakkels en vijf projecties van oud-Mollen die tips gaven. Niets meer, niets minder. Ellie dacht hier anders over en begon als een amateurdetective met de klok mee te zoeken naar vrijstellingen. Ze vond helaas helemaal niets, nog geen vingerafdruk van de Mol.

“Voor hetzelfde geld liggen er drie vrijstellingen verstopt.”

Ellie had slecht geslapen en dacht dat de vrijstellingen vast aan haar neus voorbij waren gegaan. Bij het volgende ontbijt begon ze dan ook met de vraag of iemand iets wilde delen over gisteravond. Daar werd alle informatie van de projecties nog eens haarfijn gedeeld met elkaar, waarom zouden ze dat doen? Zo had niemand iets aan het voordeel van de informatie boven de jokers. Marjolein werd zo de grote winnaar met haar twee jokers. Voor Airen bleek dit het laatste ontbijt te zijn. Ze kreeg ondanks haar joker het eerste rode scherm van dit seizoen te zien. Ze zat niet eens in een tunnelvisie, ze wist het gewoon totaal niet. Dat hoor je niet vaak. 

Volgende week mogen we zien hoe goed Ellie daadwerkelijk is in het echte politiewerk: de lasers komen er weer aan. Ook zal de pot weer geleegd worden. Ik kan niet wachten!

Mijn mollen: Taeke en Rop. 

zondag 3 januari 2016

Seizoen 16, aflevering 1: 'wijsmaken'

Het was zaterdagavond 2 januari 2016. Iedereen zat voor de televisie te wachten op de spannende opdrachten en de chaos van Wie Is De Mol. Helaas kwamen we bedrogen uit en werd er eerst een 10 minuten durende monoloog van Art uitgezonden. Je werd als kijker wijsgemaakt dat hij zelf een mol voorbereidt en dat dat er zo aan toe gaat. Hij gaf een spreekbeurt over de Dominicaanse Republiek, het spel Wie Is De Mol en 10 bekende Nederlanders. Je vroeg je telkens af hoe zijn lerares presentaties van hem vroeger kon overleven. Enfin. Art gaf in die 10 minuten informatie voor mensen die het programma nog nooit hadden gezien en waar je als Mol helemaal niets aan had. Zo moet een Mol ervoor zorgen dat er geen geld in de pot komt, maar af en toe ook weer wel, maar dan ook weer niet te veel natuurlijk. Want stel je voor dat iemand met de 10 verschillende geldbedragen gaat mozaïeken? Een typisch lolletje van de productie waar een kandidaat nooit aan zou denken.

Sinds wanneer worden negatieve bedragen in de pot bewaard? Een kandidaat zou deze briefjes toch uit de pot gooien? Staat de Mol wellicht op een minbedrag?

Daarna leerden wij de kandidaten kennen met omschrijvingen als “Maar speelt zelf wel graag een kat-en-muisspel, waarbij ze de muis lijkt, maar de kat is.” en “Hij is onhandig, ontwapenend, maar daarin schuilt wel het gevaar.” Ik hoop vooral dat de Mol, die helaas geen vragen stelde zoals Art in het begin zei, hier wat aan heeft. Art sloot zijn praatje af op de manier waar hij ook mee begon. Hij begon met “Onze eerste en meteen ook laatste ontmoeting voor de finale” en sloot af met “We spreken elkaar pas weer bij de finale.” Dit zou kunnen betekenen dat Art het hele spel lang niet apart met de Mol spreekt.

Dit brengt ons bij de eerste opdracht, die toevallig ondergronds begint. Het werkterrein van een Mol. Klaas schrikt zich rot als Art opeens achter hem staat en kan een hele metrorit lang met Art kletsen over de ene muzikant die hij niet moet zoeken. Slaat dit op Remy? Aangezien we nog lang niet bij de finale zijn en Klaas een zeer slimme en bewuste keuze voor het niet voltooien van de opdracht door de anderen maakt, kunnen we hem alvast wegstrepen als Mol.

“Art … Hallo?!”

Dan komen we bij de andere 9 kandidaten. Ze zoeken vol overgave naar uniformen, uñas rojas en 36-jarigen. De lokale bevolking werd helemaal gek, maar een vrouw vertrouwde zelfs haar baby toe aan Tim Hofman. Je zal het maar hebben. Helaas voor hem heette de baby geen Maria. Uiteindelijk bleek Airen haar Juan, Piet, Joris, Corneel en nog iemand met een baard wel gevonden te hebben, maar liep het mis op de 10 politiepetten van Ellie Lust. De eerste 1000 euro was binnen en iedereen kreeg een mooi briefje van 100 van Art.

Na 15 seizoenen van Wie Is De Mol zou je als kandidaat moeten weten dat er nooit iets zonder reden gedaan wordt. Waarom werden de briefjes met geld verspreid onder de kandidaten en waarom viel niemand dit op? Het merendeel besloot gelijk alle briefjes in te leveren bij Ellie Lust, die de dag erna wel heel erg gehecht bleek te zijn geraakt aan haar penningmeesterschap. Wat ze hier zo belangrijk aan vond, blijft nog een raadsel. Uiteindelijk kwam het geld zeer democratisch in handen van Klaas, die dit in eerste instantie niet eens wilde. In deze democratische stemming mocht iedereen volgens Annemieke één keer stemmen. Wat hierin opviel was dat Klaas en Ellie niet stemden en Cécile twee keer stemde, op Remy en Klaas. Maar dat terzijde.

De tweede opdracht speelde zich af in het zand. Het werkterrein van een Mol. De kandidaten mochten lootjes trekken en andere kandidaten een mooi cadeau geven: doorgaan naar de volgende ronde. Toevallig pakte niemand het bordje met zijn eigen naam, ik neem aan dat de regie de eerste 12 keer proberen eruit heeft geknipt. Hierna mochten de sterke kandidaten een topito door de duinen slepen. Hier leerden we een stuk meer. Cécile kan niets op platte schoenen en drinkt veel liever een mojito, Taeke maakt wijs dat geld niet gelukkig maakt, Remy kan zijn veters niet goed strikken en Marjolein kan zowel de tijd als de bordjes niet bijhouden. Het resultaat, ondanks dat ook anderen tussendoor naar de bordjes renden, was dat de topito in complete chaos uit een geldvak werd getrokken. Nul euro voor de pot en geen extra vrijgestelde persoon bij de test. Dat tegelijkertijd de nationale IQ-test op RTL 4 werd uitgezonden was vast geen toeval, iets dat de kandidaten deze aflevering echt wel wat meer hadden mogen gebruiken.

"Ik heb gewoon alles gegeven" - Marjolein

Hierna vulden alle kandidaten de eerste test in, de test die een soort Russische roulette is. Airen vertelt dat Ellie waarschijnlijk bij alle kandidaten al een signalement heeft gemaakt. Klaas is een verwarde man met een normaal postuur en Airen vindt dat verdacht. Tim Hofman legt uit dat hij overal groene Céciles ziet en Remy zit nu al in een tunnelvisie op Tim. Als je iets leert uit Wie Is De Mol is dat zo’n mindfuck of een tunnelvisie veruit de gevaarlijkste dingen zijn. De rest volgt goed het devies: spreiden, spreiden en nog meer spreiden.

Voordat de executie begint laat Art een kunstje zien dat hij jaren in zijn zolderkamer heeft geoefend. Hij stopt een rood en een groen stokje in een kist, schudt 16 keer, zegt een bekende toverspreuk, blaast over het kistje, houdt het kistje even achter zijn rug en haalt een grote doek voor het kistje langs. En dan pakt hij geheel nietsvermoedend het rode stokje uit de kist! Hans Klok zal jaloers zijn. Rop, Klaas en Annemieke krijgen nu hun groene scherm te zien en niet voor het eerst in Wie Is De mol gaat er in de eerste aflevering niemand naar huis. Een van de kandidaten stelt gelijk een bonte avond voor, jammer dat hier geen beelden van worden uitgezonden.

Volgende week gaan we genieten van Ellie die aan iedereen uit gaat leggen hoe je portofoons moet gebruiken: etherdiscipline. Het blijkt zelfs een echt begrip te zijn. Wat is Wie Is De Mol toch een educatief programma. Tot Molgende week!

Mijn mollen: Taeke en Airen.