Seizoen 16, aflevering 2: 'het laatste woord, letterlijk'

De tweede aflevering begon nog gezellig op een terrasje onder enkele palmbomen. Er werden grappen gemaakt en Airen omschreef nogmaals enkele kandidaten. Ze sloot haar verhaal af met de hoopvolle zin “We moeten een klein beetje een lijn vinden in hoe we dingen gaan aanpakken, maar ik denk dat het helemaal goed gaat komen.” Airen zei dit op zo’n ironische manier dat je als kijker gelijk wist dat het helemáál niet goed zou gaan komen.

De hoop van Airen kon meteen de prullenbak in toen de tien kandidaten als idioten begonnen te rennen over de zoutmijn. Totale paniek, de chaos brak los. Niemand kwam met een plan van aanpak of bewaarde het overzicht. De opdracht leek toch niet zo heel moeilijk, er moesten vier karren met het juiste zout verzameld worden. Uiteindelijk stond er één dappere kandidate op die orde in de chaos wilde scheppen: Ellie. Niet met een verstandig plan om de puzzel met de karren op te lossen, ook niet met een slim plan om meteen 2 of 3 mensen op één zoutsoort te laten focussen, maar met etherdiscipline. Ik betwijfel of het heeft gewerkt. Ze denkt ondertussen nog steeds dat ze met enkele nieuwe rekruten op trainingskamp is, aangezien ze het heeft over oefeningen in plaats van opdrachten en iedereen blijft verbeteren op het zeer belangrijke portofoongebruik.

Ellie: “Ik probeer een soort bruggetje te maken.” Tim: “Nou dat is mislukt.”

Het was al snel duidelijk dat niemand met de juiste zoutoplossing kwam. Het verkeerde zeezout werd eerst in een kruiwagen geschept, er kwamen wat kreukels in de creaties van Cécile en Tim zocht naar zeldzame zoutsoorten, terwijl de vier benodigde stapels met zout al gevonden waren. Remy stuntelde ondertussen met kruiwagens en om het feest compleet te maken, delegeerde Taeke Klaas om een verkeerde kar van 135000 kilo naar de kruiwagen met mineraalzout te rijden. Uiteindelijk eindigde het mineraalzout en, tot verdriet van Noord-Nederland, het strooizout niet op de juiste plaats en zo veranderde de zoutmijn niet in een goudmijn voor de kandidaten: de opdracht was mislukt. Art wrijft dit er achteraf ook nog eens goed in, wat resulteert in gegrinnik van enkele kandidaten.

Dit grinniken houden ze vol tot bij het eten, waar Ellie nog een keer probeert uit te leggen hoe de vork in de steel zit wat betreft de portofoons. Ze bedoelde het allemaal vast heel serieus en ik hoop dan ook dat dit volgende keer een stuk beter gaat. Of eigenlijk niet, ik wil Ellie wel eens echt kwaad zien worden.

De volgende dag bracht Art de groep naar een mooi, synthetisch en fluorescerend optreden op een plein in Santo Domingo. Art zou voor de tweede keer deze aflevering een groepsfoto maken, alleen dan met 200 man publiek erbij. Hierna moest deze foto gereconstrueerd worden door iedereen weer op precies dezelfde plek op dezelfde traptrede terug te plaatsen. Rop bedacht een uitstekend plan van aanpak door elke kandidaat een blok te geven om te onthouden. Dat je hiermee ook niet doorhad waar er gemold werd was natuurlijk ideaal voor de Mol.

De manier waarop een modedeskundige mensen onthoudt.

Negen kandidaten kregen een eigen vak die hij of zij in een paar minuten moest onthouden en Marjolein liep als stoorzender overal langs. Uiteindelijk kreeg ze haar eigen kleine clubje van mensen die ze maar moeilijk in haar geheugen kon prenten. Iedereen bedacht zijn eigen methode om de lokale bevolking te onthouden. Van shirtkleuren tot accessoires en van gezichten tot bananen. En het werkte fantastisch. Het reconstrueren ging als een speer en de mensen zaten zo snel op de trappen dat er nog tijd over was. De helft van alle traptreden waren perfect neergezet door de kandidaten, wat echt een knappe prestatie, is en 700 euro werd verdiend. Het bleef dan ook nog lang onrustig op het plein in Santo Domingo.

De eerste geheime bontjes worden even later al gesloten. Cécile vindt een bontje vast niet kunnen en zal dus nog weinig informatie delen. Annemieke trapt wel als een dom bontje in een verbond met Rop. Het blijft altijd mooi om te zien dat mensen vertrouwensbanden beginnen met mensen die ze eigenlijk totaal niet vertrouwen. Dit vertrouwen stond later die avond ook op de proef in het eeuwenoude klooster. Je moest een duo vormen met diegene die je in de gaten wilde houden of iemand die je blind vertrouwt. In dit klooster kon je als kandidaat jokers en vage informatie winnen over de Mol. De meeste kandidaten waren vooral blij met de jokers en vroegen hardop af wat die open deuren van de oud-Mollen nou precies betekenden. Waarschijnlijk had het iets te maken met het zinnetje “Achter je rug”. Het werd niet voor niets 20 keer herhaald en zelfs Art benadrukte dat achteraf nog maar een keer.

Cécile en Klaas vertrouwen elkaar duidelijk niet. Er werden geen jokers verdiend en de enige informatie die werd uitgewisseld was “Je moet daar en daar op letten, maar let ook daar en daar op.” Dat was compleet anders bij Rop en Annemieke die bijna als een getrouwd stel besloten dat Rop naar binnen ging. De belangrijkste informatie die Rop nog wist na afloop was dat niets is wat het lijkt. Dit gaat echter niet altijd op. Soms is een opdracht gewoon wat het lijkt. Ditmaal een mooi klooster met veel fakkels en vijf projecties van oud-Mollen die tips gaven. Niets meer, niets minder. Ellie dacht hier anders over en begon als een amateurdetective met de klok mee te zoeken naar vrijstellingen. Ze vond helaas helemaal niets, nog geen vingerafdruk van de Mol.

“Voor hetzelfde geld liggen er drie vrijstellingen verstopt.”

Ellie had slecht geslapen en dacht dat de vrijstellingen vast aan haar neus voorbij waren gegaan. Bij het volgende ontbijt begon ze dan ook met de vraag of iemand iets wilde delen over gisteravond. Daar werd alle informatie van de projecties nog eens haarfijn gedeeld met elkaar, waarom zouden ze dat doen? Zo had niemand iets aan het voordeel van de informatie boven de jokers. Marjolein werd zo de grote winnaar met haar twee jokers. Voor Airen bleek dit het laatste ontbijt te zijn. Ze kreeg ondanks haar joker het eerste rode scherm van dit seizoen te zien. Ze zat niet eens in een tunnelvisie, ze wist het gewoon totaal niet. Dat hoor je niet vaak. 

Volgende week mogen we zien hoe goed Ellie daadwerkelijk is in het echte politiewerk: de lasers komen er weer aan. Ook zal de pot weer geleegd worden. Ik kan niet wachten!

Mijn mollen: Taeke en Rop.