Seizoen 16, aflevering 6: ‘misplaatst’

Aflevering 6 alweer. Dit betekent dat we nu officieel over de helft van alle afleveringen zijn. Deze aflevering heette ‘misplaatst’ en dat was zeker niet misplaatst. Bij het synchroon decor inrichten werd veel misplaatst en ook het reconstrueren van de groepsfoto werd een mislukking. En zo kon je nog veel meer zaken opnoemen waar het niet goed ging. Ze maken er dit jaar een zeer schamel potje van.

Het theater Cabarete vormde het decor van de eerste opdracht. De kandidaten moesten hierin zelf twee identieke decors bouwen. Annemieke kiest, als Art naar twee teams van drie vraagt, gelijk Tim en Klaas uit om mee te bouwen en goed in de gaten te houden. Het zou mij niets verbazen als deze fanatieke kandidate de winnares wordt dit seizoen. Fanatiek als ze is, dacht ze ook gelijk dat de witte jokers bij het interieur en de opdracht hoorden. Na zwarte vrijstellingen blijken er nu opeens witte jokers in het spel te zitten. Tim stopt deze jokers wel snel in zijn broekzak en geeft Taeke de opdracht om de resterende tijd te zoeken naar witte jokers.

Ondertussen is Klaas samen met Cécile een half uur lang bezig geweest met het inrichten van de boeken in de kast en sloopt Tim even het schilderijtje. Toch bleef je je de hele tijd afvragen waarom alles zo netjes ingericht moest worden. Het moest geen meubelboulevard worden die een nieuwe collectie witte meubels wilde verkopen. Het hoefde alleen maar identiek te zijn. Dat had een stuk makkelijker gekund. Uiteindelijk liep de opdracht stuk op meerdere kleine details. Elk kopje, tijdschrift en elke hamer moest op precies de goede plek liggen, wat niet het geval was. Die arme kandidaten hadden hier toch echt wel wat geld verdiend, maar helaas was dit weer een alles of niets opdracht die onmogelijk helemaal perfect kon gaan. Art was wederom zeer streng en hamerde de mislukking er weer goed in.

Zoek de 10 verschillen.

Iedereen hoopte dat de pot in de volgende opdracht eindelijk weer fors omhoog zou gaan. Helaas bleef het dankzij belachelijk slechte communicatie, veel geruzie en een kabelbaan voornamelijk bij een bakje met kandidaten dat best goed de lucht in ging. Taeke, Klaas en Rop waren net als een mol ‘down to earth’ en kregen enkele Spaanse woorden die de andere groep kon vertalen en vice versa. De oelewappers deden er echter al veel te lang over om één woord door te geven aan de anderen en zo schoot het niet op.

Misschien was het makkelijker geweest om eerst alle 20 woorden binnen 2 minuten naar elkaar te communiceren en ze daarna los op te zoeken en door te geven. Het door elkaar heen roepen en spellen waar de groep nu mee bezig was, leek nergens op. Vooral Tim was hier aardig aan het Mollen. Rop kon het op een gegeven moment niet meer aanhoren en hij probeerde er in zijn eentje nog wat van te maken. Toen er daardoor eindelijk iets meer woorden doorkwamen, ging helaas de zoemer al. De pauze was voorbij: ze moesten naar meester Art toe.

Tijd voor de test. 10 vragen over la indentidad en las hacer y dejar van de Mol. Ze konden een 10 halen met deze opdracht, maar eindigden onder luid gelach van Art en de groep met een 4. Een zware onvoldoende. Gelukkig krijgen ze na de volgende opdracht een herkansing. De vier woorden die goed waren, waren bijna allemaal zelf bedacht en niet gevraagd aan de andere groep. Opvallend was wel dat Tim na afloop in zijn Molbiecht doodleuk alle Spaanse vertalingen op wist te noemen. Had hij wellicht voorkennis? Het lijkt me nou niet dat hij zoveel woorden heeft geleerd in de kabelbaan.

In de bus gooit Tim het in de groep om een nieuwe penningmeester te kiezen. Hierop begint Cécile te bluffen dat ze na heel lang puzzelen de Mol heeft gevonden met de achterkanten van het Molgeld. De reacties in de bus waren priceless. Tim hapte volledig toe, Klaas was versteend en Taeke maakte het allemaal niet zoveel uit. Uiteindelijk ging de 6,50 na het trekken van lootjes naar Annemieke.

High-five! 400 euro!

In de laatste opdracht mogen de kandidaten op zoek gaan naar zichzelf. Op zoek naar hun ware grootte ik. Dit mogen ze doen in mooie oude auto’s in de binnenstad van Santiago. Klaas wilde met de kaart grip hebben op de situatie en ook Cécile had met de kaart, wanneer ze niet werd afgeleid door de winkels, grip op de situatie. Op de achterkanten van de poppen stond een boodschap die de groep zou leiden naar de laatste pop. Tim gaf voor de grap door dat er “slecht gekleed” op het kaartje achterop Cécile stond. Was het woord “kandidaat” aan de pop van Klaas dan ook een 'misplaatste' grap?

De zes kandidaten vonden de negen kandidaten met gemak, maar de Mol weet natuurlijk ook dat dit pas het makkelijkste deel van de opdracht was. De Volkswagen van Annemieke hield het geen uur vol en haalde maar net de eindstreep. Wellicht had de Mol hiermee gesjoemeld. Het hoogste punt werd ondanks de slechte navigatie van Klaas en Tim ook door de andere groep binnen de tijd bereikt. Tim kon zijn teleurstelling van het vinden van het eindpunt maar moeilijk verbergen: “Oh Fuck … What the fuck, links?!”

Mensensmokkel, nog steeds een groot probleem in de Dominicaanse Republiek.

Nu moest nog even de eerste groepsfoto nagemaakt worden. Een makkie, want ze staan altijd op dezelfde positie. Aldus de hele groep. Toch stond er bijna niemand op de goede plaats. Ook bleken ze op de verschillende groepsfoto’s niet altijd hetzelfde te hebben gestaan. Zou de Mol dit al vanaf aflevering 1 hebben verpest? De 2000 euro die binnen handbereik was, verdween dus weer in de broekzak van Art.

In het hotel proberen Cécile en Klaas toch nog snel een bondje te sluiten, maar de onderhandelingen halen niets uit. Had ze dit nu maar wel gedaan, want de test die kwam bleek haar laatste te worden. Cécile moest het spel verlaten, maar met de beelden van volgende week had ze dat vast niet heel erg gevonden. Volgende week moeten de kandidaten rennen door een oud hotel en moeten ze als ober een vlinderdasje aan. Ook kijk ik uit naar het zenuwslopende gokspel vol jokers en vrijstellingen.

Mijn Mollen: Klaas en Tim.