De tweede aflevering begon nog gezellig op een terrasje
onder enkele palmbomen. Er werden grappen gemaakt en Airen omschreef nogmaals
enkele kandidaten. Ze sloot haar verhaal af met de hoopvolle zin “We moeten een
klein beetje een lijn vinden in hoe we dingen gaan aanpakken, maar ik denk dat
het helemaal goed gaat komen.” Airen zei dit op zo’n ironische manier dat je
als kijker gelijk wist dat het helemáál niet goed zou gaan komen.
De hoop van Airen kon meteen de prullenbak in toen de tien
kandidaten als idioten begonnen te rennen over de zoutmijn. Totale paniek, de
chaos brak los. Niemand kwam met een plan van aanpak of bewaarde het overzicht.
De opdracht leek toch niet zo heel moeilijk, er moesten vier karren met het juiste zout verzameld worden. Uiteindelijk stond er één dappere kandidate
op die orde in de chaos wilde scheppen: Ellie. Niet met een verstandig plan om
de puzzel met de karren op te lossen, ook niet met een slim plan om meteen 2 of
3 mensen op één zoutsoort te laten focussen, maar met etherdiscipline. Ik
betwijfel of het heeft gewerkt. Ze denkt ondertussen nog steeds dat ze met
enkele nieuwe rekruten op trainingskamp is, aangezien ze het heeft over
oefeningen in plaats van opdrachten en iedereen blijft verbeteren op het zeer
belangrijke portofoongebruik.
Ellie: “Ik probeer een soort bruggetje te
maken.” Tim: “Nou dat is mislukt.”
Het was al snel duidelijk dat niemand met de juiste
zoutoplossing kwam. Het verkeerde zeezout werd eerst in een kruiwagen geschept,
er kwamen wat kreukels in de creaties van Cécile en Tim zocht naar zeldzame zoutsoorten,
terwijl de vier benodigde stapels met zout al gevonden waren. Remy stuntelde
ondertussen met kruiwagens en om het feest compleet te maken, delegeerde Taeke
Klaas om een verkeerde kar van 135000 kilo naar de kruiwagen met mineraalzout
te rijden. Uiteindelijk eindigde het mineraalzout en, tot verdriet van Noord-Nederland,
het strooizout niet op de juiste plaats en zo veranderde de zoutmijn niet in een
goudmijn voor de kandidaten: de opdracht was mislukt. Art wrijft dit er
achteraf ook nog eens goed in, wat resulteert in gegrinnik van enkele
kandidaten.
Dit grinniken houden ze vol tot bij het eten, waar Ellie
nog een keer probeert uit te leggen hoe de vork in de steel zit wat betreft de portofoons. Ze
bedoelde het allemaal vast heel serieus en ik hoop dan ook dat dit volgende
keer een stuk beter gaat. Of eigenlijk niet, ik wil Ellie wel eens echt kwaad
zien worden.
De volgende dag bracht Art de groep naar een mooi,
synthetisch en fluorescerend optreden op een plein in Santo Domingo. Art zou
voor de tweede keer deze aflevering een groepsfoto maken, alleen dan met 200
man publiek erbij. Hierna moest deze foto gereconstrueerd worden door iedereen weer
op precies dezelfde plek op dezelfde traptrede terug te plaatsen. Rop bedacht
een uitstekend plan van aanpak door elke kandidaat een blok te geven om te
onthouden. Dat je hiermee ook niet doorhad waar er gemold werd was natuurlijk ideaal voor
de Mol.
De manier waarop een modedeskundige mensen
onthoudt.
Negen kandidaten kregen een eigen vak die hij of zij in
een paar minuten moest onthouden en Marjolein liep als stoorzender overal
langs. Uiteindelijk kreeg ze haar eigen kleine clubje van mensen die ze maar
moeilijk in haar geheugen kon prenten. Iedereen bedacht zijn eigen methode om de
lokale bevolking te onthouden. Van shirtkleuren tot accessoires en van
gezichten tot bananen. En het werkte fantastisch. Het reconstrueren ging als
een speer en de mensen zaten zo snel op de trappen dat er nog tijd over was. De
helft van alle traptreden waren perfect neergezet door de kandidaten, wat echt
een knappe prestatie, is en 700 euro werd verdiend. Het bleef dan ook nog lang
onrustig op het plein in Santo Domingo.
De eerste geheime bontjes worden even later al gesloten. Cécile vindt een bontje vast niet kunnen en zal dus nog weinig informatie delen. Annemieke trapt wel als een dom bontje in een verbond met Rop. Het
blijft altijd mooi om te zien dat mensen vertrouwensbanden beginnen met mensen
die ze eigenlijk totaal niet vertrouwen. Dit vertrouwen stond later die avond
ook op de proef in het eeuwenoude klooster. Je moest een duo vormen met diegene
die je in de gaten wilde houden of iemand die je blind vertrouwt. In dit
klooster kon je als kandidaat jokers en vage informatie winnen over de Mol. De
meeste kandidaten waren vooral blij met de jokers en vroegen hardop af wat die
open deuren van de oud-Mollen nou precies betekenden. Waarschijnlijk had het
iets te maken met het zinnetje “Achter je rug”. Het werd niet voor niets 20
keer herhaald en zelfs Art benadrukte dat achteraf nog maar een keer.
Cécile en Klaas vertrouwen elkaar duidelijk niet. Er
werden geen jokers verdiend en de enige informatie die werd uitgewisseld was “Je
moet daar en daar op letten, maar let ook daar en daar op.” Dat was compleet
anders bij Rop en Annemieke die bijna als een getrouwd stel besloten dat Rop
naar binnen ging. De belangrijkste informatie die Rop nog wist na afloop was
dat niets is wat het lijkt. Dit gaat echter niet altijd op. Soms is een
opdracht gewoon wat het lijkt. Ditmaal een mooi klooster met veel fakkels en
vijf projecties van oud-Mollen die tips gaven. Niets meer, niets minder. Ellie
dacht hier anders over en begon als een amateurdetective met de klok mee te
zoeken naar vrijstellingen. Ze vond helaas helemaal niets, nog geen
vingerafdruk van de Mol.
“Voor hetzelfde geld liggen er drie
vrijstellingen verstopt.”
Ellie had slecht geslapen en dacht dat de vrijstellingen
vast aan haar neus voorbij waren gegaan. Bij het volgende ontbijt begon ze dan
ook met de vraag of iemand iets wilde delen over gisteravond. Daar werd alle informatie van de projecties nog eens haarfijn gedeeld met elkaar, waarom zouden ze dat doen? Zo had niemand
iets aan het voordeel van de informatie boven de jokers. Marjolein werd zo de
grote winnaar met haar twee jokers. Voor Airen bleek dit het laatste ontbijt te
zijn. Ze kreeg ondanks haar joker het eerste rode scherm van dit seizoen te
zien. Ze zat niet eens in een tunnelvisie, ze wist het gewoon totaal niet. Dat hoor je niet vaak.
Volgende week mogen we zien hoe goed Ellie daadwerkelijk
is in het echte politiewerk: de lasers komen er weer aan. Ook zal de pot weer geleegd worden. Ik kan niet wachten!
Mijn mollen: Taeke en Rop.
kan je uitleggen waarom juist deze mensen jouw mollen zijn?
BeantwoordenVerwijderenVier namen zijn het 100% niet: Annemieke, Cécile, Ellie en Tim.
VerwijderenKlaas heeft het meeste geld binnengebracht en ondanks dat enkele duidelijke hints naar hem wijzen, vind ik hem nog niet verdacht. Marjolein en Remy vind ik vooralsnog geen Mollen en Rop en Taeke zijn voor mijn gevoel wel verdacht. Duidelijker krijg ik het niet ;-)
- Als Rop vraagt: "Hoe gaan we dit doen?" tijdens het sjouwen met de kruiwagen wil Ellie een bruggetje maken over het spoor, maar er ligt al een flinke brug van een berg zout! Ze hadden ook rechtsaf het spoor over kunnen gaan... handig en goed over het hoofd gezien.
BeantwoordenVerwijderen- Klaas vraagt als eerste: "Per blokje?" als de teller nog op 4:58 staat, nog voordat Rop het aandraagt. Alleen wanneer Rop het herhaalt wordt het door de groep gehoord, misplaatste toekenning van een goede actie?
RS
Goed gezien van Klaas op de trap.
Verwijderen